రా - మేలుకా?
బు - మొదట్లో అల్లానే అనుకున్నాను.
రా - ఇప్పుడు?
బు - ఇప్పుడా! తెల్లారకట్ట రైలే రాసింది.
రా - ఏం?
బు - ఈ కూరముక్కలు ఆలోపుగా నములుడు పడేటట్టు తోచదు.
182
పండిట్ - తుమున్నరకం ఎప్పుడూ ప్రయోగించడం? రామన్న!
శా - రొంపగా ఉన్నప్పుడండి. నాకిప్పుడు రాదు. .
పం - హారి! చేదాద్యర్తకం ఎప్పుడూ? భీమన్న!
భీ - నుయ్యి ఉన్నప్పుడండి.
పం - ఓరి మీ వ్యాకరణాలు అంటించిరి గదర్రా, మీ వ్యాకరణాలు అంటించా!
ర - పడిశం పట్టినప్పుడు అంటించడానికి వీలుగా ఉండేది తుమున్నరకమేనండి. వాడిది వీలుకాదు. నేను రైటేనండి.
183
ఒక హరిదాసు అద్దంఎదట కూచుని తన స్నేహితులతో మాటా పలుకూ ఆడుతూ తలదువ్వుకుంటూ ఉండగా ఆయనకంటె ముసిలివాడై పింఛన్ సర్వీసు పాతిగేళ్ళు దాటిపోయిన ఒక గొప్పవాడు తలపాగాతోసహా, వచ్చి,
గొ - ఏమండోయ్! హరిదాసుగారు! అద్దంఎదట కూచుని మెరుగు పెడుతున్నట్టున్నారు.
హ - (గొప్పవాడి మీసాలకేసి దీక్షగాచూస్తూ) మరే, మరే, రంగేసుగోవడం ఇప్పుడప్పుడే అయింది.
184
పెద్దజీతం, వల్లమాలిన టెక్కూ చచ్చినంత నిరసనభావం. అఖండమైన పిరికితనం, మాటతిరగెయ్యడంలో నేర్పూ గల ఒక నగర వి. దా, ర. (విమానదాడి రక్షణ) శాఖాధికారి జీతం బత్తెంలేని తనకింది పరివారాన్ని రక్షణ కృత్యాల్లో తరిఫీయతు చెయ్యవలిసొచ్చి, వాళ్ళు దెబ్బతగిలినవాడికి ప్రథమచికిత్స ఎల్లా చేస్తారో చూడడం నిమిత్తం తనకే దెబ్బతగిలినట్టు తను నటిస్తానని వాళ్ళతోచెప్పి, క్రిందికి పడిపోతూ,
అధి - అయ్యో! బాధబాధ! బతకను, బతకను, రక్షించండి అయ్యో!
అనగా, వాళ్ళు. నవ్వు మొఖాలతో గబగబా ఆయన్ని వాహనం ఎక్కించి. చికిత్స అభినయించగా, ఆయన లేచి,
అధి - భేష్. మాబాగాచేశారు. కాని, మీ మొఖాలు అంత కలకలలాడుతూ పెట్టడం బాగుండలేదు.
వాళ్ళు - మాకు విచారం ఎల్లా వస్తుందండీ?
అధి - చిక్కు సమయంగనక రావద్దూ?
వాళ్ళు - సమయం చిక్కుదైనా విషయం మీదైనప్పుడు మిమ్మల్ని ఎంత చివరదాకా మోసినా మాకు సంతోషమేనండి.
185
దాదా - హెమండీ, సోమన్నగారూ! మన హేమన్నా వొచ్చాడు సూశారా. సెల్లెంలాగా
సిక్కీ!
భమిడిపాటి కామేశ్వరరావు రచనలు - 1
119
హాస్యవల్లరి