ఉత్తరభాగము - ఆ. 9.
475
దోయోత్థితం బగు జీమూతంబుమాడ్కి నుల్లసిల్లు పురుషుండు దృష్టిగోచరుం
డగుటయు.106
క. కని యితఁ డెవ్వడొ యే నీ, తని నడిగెద నివ్విధంబు దప్పక నిఖిలం
బును నని యొయ్యనఁ జేరం, జని తద్వదనపవమానసంఘమున వడిన్.107
వ. ఆకృష్యమాణుం డయి తదీయజఠరంబు ప్రవేశించి యందుఁ బూర్వపరిచితం
బైన జగం బాలోకించి తనవశంబుగాక యెప్పటియట్ల తిరుగం దొడంగి యక్క
డక్కడ ననేకాధ్వరప్రసక్తు లయిన యజమానులను బుణ్యదేశంబులం దప
స్సమాధినిరతు లయి యున్న యోగీంద్రులను దమ తమ యాచారంబులం దగిలి
నడుచు వర్ణాశ్రమధర్మంబులం గల జనులం గనుంగొనుచు విష్ణుమాయవలన
నెందును గాల్కొని నిలువ సంబళింపక శతసహస్రసంఖ్యలయేండ్లు చరియించియుం
గుక్షిలోఁ గడపలఁ గానఁడయ్యె నతని నివ్విధంబున.108
క. డయ్యఁ దిరిగించి దేవుం, డొయ్యన వెడలించె నోరియూర్పున నమ్మై
నయ్యమివరుండు వెల్వడి, యియ్యన గనుఁగొనియెఁ దొంటియేకార్ణవమున్.109
వ. అందు మహోన్నతం బగు వటభూరుహం బొక్కటి గాంచి తదీయపర్ణపర్యం
కంబున.110
మ. తనకాంతిన్ విలయాంధకారము నిరస్తంబై కడున్ దవ్వుగా
జనఁ బూర్ణేందునిభంగి లోచనసమాస్వాద్యాకృతిం బొల్చుబా
లుని నీలోత్పలదామకోమలతనున్ లోలత్కచాకీర్ణఫా
లునిఁ గాంచె మధురస్మితోజ్జ్వలముఖున్ లోకై కరమ్యోదయున్.111
చ. కని తనమున్నుగన్నటులు గామికి విస్తయవారిరాశిలో
మునుఁగుచు నమ్మహార్ణవసముద్ధతవీచులమీఁదఁ దేలుచున్
మునిపతి ఖేదభారమున మోహము నొందఁగ నట్లు బాలుఁ డై
తనరు ప్రభుండు విస్ఫురదుదాత్తమనోజ్ఞమితస్వరంబునన్.112
క. పాపఁడ మార్కండేయుఁడ, తాపసపూజితుఁడ వలదు తలఁకకుము భవ
త్తాపం బెఱుఁగుచు నాదుస, మీపమునకు రమ్ము నెమ్మి మేలొనరింతున్.113
వ. అనిన విని కోపించి యతండు.114
చ. అమితసహస్రవర్షవిశదాయుషు న న్నిటు లెవ్వఁడొక్కొ నా
విమలతపంబు గైకొనక సూడక బాలుగా నవ
జ్ఞ మిగుల నిట్లు పేర్కొనియె సర్వపితామహుఁ డబ్జసూతియున్
సమధికదీర్ఘజీవి యనుశబ్దము వెట్టక పిల్వఁ డెన్నఁడున్.115
తే. ఇట్టి గర్వతుఁ డస్మదుదీరితోగ్ర, శాపమునఁ బ్రేరితం బగుచండమృత్యు
వునకు నెరగాఁ దలంచెఁ గాకని తలంప, మఱియు నల్లన నగుచు నమ్మాయశిశువు.116
వ. అతని నుద్దేశించి.117
