| |
గల దని చెప్పెం గావున నెల్లయెడల నస్మత్పక్షదూషకుల వెదకి ప్రహరింపవలయు
గర్బస్టులగతియు నరసియుండుట లెస్స మీరును విగతఖేదుల రై యభి
మతభోగంబుల ననురాగంబు నొందుండు నన్నుం జెందినవారికి నేవెఱపులు
నెక్కడివి యని పలికి యభ్యంతర[1]భవనంబున కరిగి యాప్తజనంబులం బిలిచి
యేకాంతంబున.
| 93
|
| సీ. |
వినుఁడు నేఁడాదిగా మనదేవకీదేవి కుచితంపుఁగాపుగా నువిదపిండు
నునిచి యవ్వసుదేవుఁ డుండెడువిధమును నరయుచు నయ్యింతి యంటకుండ
[2]నాడెడువరుసలు నాథానసమయంబు మొదలుగా గర్భంబుమోచునెలలు
నెఱిఁగి ప్రసూతియయ్యెడుకాలమును నాకు నెఱిఁగించునది భర్తృహితము గోరు
|
|
| తే. |
వారు రేయును బగలును వంచనయును, నలసతయు లేక యిప్పని యాచరింపుఁ
డిట్టుసేఁతకు గారణం బిట్టి దగుట, దెలియకుండంగవలయు నెవ్వలన నొరుఁడు.
| 94
|
| తే. |
మంత్రముల నౌషధముల నమానుషంపుఁ
జందముల నోపి యుద్యోగ మెందఁ జేయు
నట్టివారికి ననుకూలమై ఫలంబు
నెఱపుఁ జూడుఁడు దైవంబు నిక్క మింత.
| 95
|
| వ. |
అని యిట్లు కంసుండు దేవకీగర్భధ్వంసంబునందు నిశ్చితుం డై విచారవిహ్వలం
బగుహృదయంబుతో నుండె నట బ్రహ్మసూనుండు విష్ణుకడకుం జని.
| 96
|
| క. |
తానుగ్రసేనుసూనుని, మానసము గలంచినట్టిమతమును నతఁడున్
బూని యొనరింపఁ జూచిన, యానీచక్రియయుఁ జెప్పె నవ్విభుతోడన్.
| 97
|
| క. |
చెప్పి తనయిచ్చ నరిగిన, నప్పరమేశ్వరుఁడు గర్భహననవిధంబుల్
దప్పించి తనకు జననం, బొప్పుగ సిద్ధించుచంద మూహించు నెడన్.
| 98
|
విష్ణుఁడు యోగమాయను యశోదకుఁ గూఁతు రై పుట్ట నియమించుట
| వ. |
స్వర్గలోకంబునందును మర్త్యభువనంబునందును గలవెరవు లన్నియు వెదకి
యద్దేవుచిత్తం బాపాతాళంబును న న్వేషించిన నచ్చటం దొల్లి కాలనేమిపుత్రులు
షడ్గర్భు లనువారు వారిజాసను నుద్దేశించి దేవాది[3]చతుర్విధభూతంబులవలనం
జావు లేకుండం బడయుటకుం దపంబు సేయం దొడంగిన నలిగి హిరణ్యకశిపుండు
కులశ్రేష్ఠుండ నైన నన్నుఁ బరిత్యజించి యొరుని యీఁగియ యాసపడితిరి గావున
మీకుం బేరువెట్టి పెనిచిన తండ్రిచేతన చావంగలవా రని యధోగతులం జేయు
టయు సలిలమగ్ను లై యుండ నవ్విధం బేజింగి విహంగమగమనుండు.
| 99
|
| చ. |
చని తనయోగనిద్ర సురశత్రులయాత్మలఁ జెందఁ బంచ న
త్యనుపమకాలరూప యగునాయమ కిట్లను నీవు వేగ నా
|
|
- ↑ మందిరంబున
- ↑ లాడెడు, నాడెడుత పనలు, లాడెడునదనులు; హదనులు.
- ↑ చతుర్భూతంబుల
