పుట:హరివంశము.pdf/167

పూర్వభాగము - ఆ. 5.

119

⁠

పను పొనరించితేని నవపద్మనిభానన మెచ్చి యిచ్చెదన్ మునివిబుధేంద్ర విస్మయసముద్భవకారిణి యైనయున్నతిన్.

⁠ 100

వ.⁠

అది యెయ్యది యనిన.

⁠ 101

సీ.⁠

అతివ యీషడ్గర్భు లనుదానవులఁ గ్రమంబునఁ గొనిపోయి సంపూర్ణపుణ్య నగు దేవకీదేవియందు గర్భములుగా నావహింపఁగఁ గంసుఁ డదయహృదయుఁ డందఱం బుట్టినప్పుడ చంప నేడవుచూలు నాయంశ మవ్వరాంగి యుదరంబు నెలకొన్న నొయ్యన వేడవునెల రోహిణీగర్భ [1]మెలయఁ జేయు

⁠

తే.⁠

మదియ నాకగ్రజుం డయి యవతరించు, గర్భసంకర్షణమున సంకర్షణుఁ డనఁ గంసభయమున నింతికి గర్భపాత, మయ్యె ననుజనవాదంబు నపుడు గలుగు.

⁠ 102

⁠

వ. తదనంతరంబ యష్టమగర్భం బై వసుదేవుదేవి యుదరంబున నేను నిలిచెద నంద నా ధేయుం డగుకంసగోపతిభామిని యైన యశోదకడుపున నీదగుతేజంబు నెలవు కొన నిద్దఱమును సమకాలంబ యష్టమ్యవసానంబున నవమీముఖంబున నర్ధరాత్రసమయంబునందు జనియింతము మనకు బరస్పరవ్యత్యాసంబు సంభ వించినం గంసుం డెఱుంగమిం జేసి నిన్ను శిలాతలంబున వ్రేయం బూన్చిన నీవు వంచించి గగనంబునకు నెగసి మత్ప్రసాదంబున మహానుభావ వయ్యెద వవ్వి శేషంబునంజేసి.

⁠ 103

సీ.⁠

నా మేనితోఁ దుల్యమై మేను నవమేఘకాంతి నొప్పార సంకర్షణునకు నెన యైనవదనపూర్ణేందుండు శోభిల్ల నెనిమిది బాహువు లెసఁగి శార్ఙ్గ చక్రగదాఖడ్గజలరుహమధుపాత్రముసలశూలముల నుల్లసితములుగ నుజ్జ్వలహారకేయూరాదివివ్యభూషణగంధమాల్యవిస్తారలీల

⁠

తే.⁠

నీలకౌశేయవసన వై నిఖిలసిద్ధ, గణము పూజింప దివి కేఁగఁగలవు నిన్ను నెదురువచ్చి తోడ్కొనిపోయి యింద్రుఁ డెలమి, నాదిశక్తిగ నభిషేక మాచరించు.

⁠ 104

వ.⁠

నీవు నాకు నక్కౌశికునకుం జెలియల వై [2]కౌశికి యనుపేరం బ్రసిద్ధివహించి వింధ్యాచలంబు నివాసంబుగా నుండి గుంభనిశుంభులను దైత్యుల వధియించి లోకహితం బొనర్చెదవు శ్రీయు ధృతియు గాంతియు హ్రీయు విద్యయు సన్మ తియు మతియు సంధ్యయు రాత్రియుఁ బ్రభయుఁ గాంతియు(?) నిద్రయుఁ గాల రాత్రియు నను నామంబులు నీకు వాచకంబులుగా మహామునులుం గీర్తింతు రార్తు లై కొలుచువారికి దారిద్ర్యబంధనవధప్రముఖంబు లగుగురుదుఃఖంబు లపనయించి యాయురారోగ్యధనధాన్యపశుపుత్రభృత్యాదికంబు లగుకల్యా ణంబులు గరుణింపు మేనును గంసధ్వంసంబు గోరి యతని గోవులం గాచుట వినో దంబుగాఁ గొంతకాలంబు నడపెద నని యానతిచ్చిన నద్దేవి యక్కార్యంబున కియ్యకొనియె నచ్యుతుండు నచ్చోటన యంతర్హితుం డయ్యె నంత నిక్కడ.

⁠ 105

1. మొలయ
2. కౌశిక