పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/152

146

సకలనీతికథానిధానము

సీ.⁠

తీతువపిట్ట లబ్ధిప్రదేశంబున         గ్రుడ్డుల బెట్ట నాగ్రుడ్డు లవసి పిల్లలౌటయు వానిఁ బెట్టి మేతకుఁ బోవ         నవి సముద్రుఁడు గొంచు నరుగుటయును పెంటి దుఃఖింపంగ పెట్టఱేఁ డూరార్చి         కథ చెప్పఁదొడఁగె దుర్గంపుటడవి పులి వెంటఁబట్టిన బోయండు పారియుఁ         దరు వెక్కుటయును నాతరువునందుఁ

⁠

తే.⁠

దొల్లి యున్నట్టిప్లవగ మాభిల్లుఁ దిగిచి యిరవు గానంక తలమున నీఁగికొనిన పులియు నొవృక్షతలమున నిలిచి కపినిఁ బలికె నిట్లని సాంత్వనభాషణముల.

⁠ 85

తే.⁠

ఒక్కవనమున మనము గూడున్న నీవు నన్ను విడువంగఁదగునె వానరకులేంద్ర నమ్మి నినుఁ జెరుచు నరుఁడు నిక్కమ్ముగాఁగ వినుము జెప్పెద దొ ల్లొక్కవిప్రవరుఁడు.

⁠ 86

క.⁠

అడవికి సమిధల కరుగుచు వడగొని యుదకంబు గ్రోలవల సొకనుయ్యొ క్కెడ గాంచి చేర నందులఁ బడి భయపడు వ్యాఘ్రమనుజఫణికపివరులన్.

⁠ 87

ఆ.⁠

వెడలఁదీయఁదలఁచి నిడుదవల్లులు వైచి ద్వీపినాగకపులఁ దిగిచివైవ నీవు గలుగఁబట్టి యీవేళ బ్రతికితి మవనిసురవరేణ్య యనుచు బలికి.

⁠ 88