పుట:సకలనీతికథానిధానము.pdf/151

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

తృతీయాశ్వాసము

145


నీమడు గింకు మిమ్మిందఱి డించిపో
        వగజాల కేడ్చెద ననుఁగులార!
మన మిందఱము గూడి మానసంబున నవ
        గ్రహదోషకాలంబు గడపి మగుడ


తే.

వత్త మనవుండు మేమెట్లు వత్తు మనిన
చంచుపుటమున గొనిపోదునంచు బట్టి
యుడుపథంబున కేఁగి యొండొక్కచోట
భక్షణముచేయు దినమున బకవిభుండు.

79


వ.

అంత.

80


క.

ఒక యెండ్రిక, ననుఁ గొనిపో
బకవల్లభ! యనిన దాన్ని బట్టుకపోనే
రక, దానిడెక్క దనకు
త్తుక యిఱుకగఁ జేసి యరుగదొడిరిన నదియున్.

81


వ.

అవ్విధంబున నరిగి యబ్బిసకంఠిక వ్రాలు శిలాతటంబున గనుపట్టు మత్స్యశల్యంబులు చూచి యిప్పాపాత్ముం డిందఱి భక్షింపంబోలునని తనడెక్కల కంఠంబిఱికి చంపెం గావున.

82


క.

నందక! నీవక్కేసరి
యందున్ విశ్వాస ముడుగు మని జంబుక మా
నందుని వీడ్కొని సింహము
ముందరికి బోయి మొగము ముణుచుచు బలికెన్.

83


తే.

ఉష్ట్రమొక్కటి వనమున నొంటిచిక్కి
తెలఁగి సింహంబుతో మైత్రిఁ జేయుచుండ
శివయు కాకియుఁ దాని భక్షింపఁదలఁచి
కాకితోడుత నజ్జంబుకంబు పలికె.

84