ద్వితీయాశ్వాసము
109
వ. | అని కించిత్ప్రాణావశేషుండైన తస్కరుం డక్కన్య తల్లికిం గన్నుదనియధనంబు తననిక్షేపంబు నిచ్చి దానిఁ దా వరియించినవాఁడై యిట్లనియె. | 264 |
ఆ. | సూర్యదీప్తిపురము చొచ్చి మత్సఖుఁడైన | 265 |
వ. | అని చోరుండు ప్రాణంబు విడిచె దల్లియుం గూఁతురు ధనంబు గైకొని తత్సఖుగృహంబునకు వచ్చియుండునంత నొక్కనాఁడు కూతుం జూచి విప్రునివలన సంతానంబు వడయుమనిన సమ్మతిలకున్న నిట్లనియె. | 266 |
క. | వరుని యనుజ్ఞను వేఱొక | 267 |
వ. | అని యొడంబరచుటయును. | 268 |
క. | హేమస్వామి యనంగను | 269 |
క. | వనపాలకుచే విని య | 270 |