పుట:శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము (తఱిగొండ వేంకమాంబ).pdf/251

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

244

శ్రీవేంకటాచలమాహాత్మ్యము


తే.

వచ్చి నను గొట్టె దానను వచ్చినట్టి
పాప మెవ్వాఁడు మోయును వాఁడు నీకు
బంటుగావున నీవును వానివలెను
పాప మేడ్తెఱఁ బొందుము ప్రాపు చెడఁగ.

165


తే.

పొమ్ము ధాత్రిఁ బిశాచమై నెమ్మి లేక
శాప మిచ్చిన విని మదిఁ దాప మంది
తా ముహూర్తంబు మూర్ఛిల్లి ధరణి వ్రాలి
లేచి ఖేదంబు నొందుచుఁ జూచి యపుడు.

166


వ.

లీలామానుషవిగ్రహుండై నిలిచియున్న హరికి సాష్టాంగ
దండప్రణామంబు లాచరించి ముకుళితకరకమలుండై గద్గద
స్వరంబునఁ గన్నీరు పెట్టుకొని యిట్లనియె.

167


చ.

కటకట దేవ నే నెఱిఁగి కష్టము నీ కనరింపలేదు దు
ర్ఘట మగుశాప మిచ్చితివి కష్టమునం బడఁజేసి తీవు నే
నెటువలె నోర్చియుందు జగదీశ్వర నాయెడఁ బ్రేమ నుంచి వి
స్ఫుటతర మైనశాప మిఁకఁ బోవు నుపాయము సేయు నెమ్మదిన్.

168


చ.

అని నృపుఁ డార్తుఁడై పలుక నంబుజనాభుఁడు వానిఁ జూచి తా
నెనరున నిట్లనెన్ నృపతి నీయెడ నేరము లేనిరీతి నే
నొనర నెఱుంగకుండ నిటు లూఱక శాప మొసంగితిన్ భువిం
దనరఁగ నాదువాక్య మిఁకఁ దప్పదు గావున నేమి సేయుదున్.

169


చ.

భుజగగిరీంద్రమం దొదిగి పుట్టమఱుంగున డాఁగియున్న నన్
గజిబిజి చేసి కాలగతి గష్టము నా కొనరించె నందుచే
నిజము నెఱుంగలేక యతినీచుఁడనై సుజనుండవైన నిం
గుజనునిఁగాఁ దలంచి యఘోరపుశాపము నీ కొసంగితిన్.

170