పంచమాశ్వాసము
161
వెడ[1]వాఁగయేమని వెల్లిసూపెదవు - అడఁగుము ద్రోవయి” మ్మనుచుఁజౌడయ్య
అలుఁగుమోహణమున హస్తంబు దొడిగి - జళిపింప నీరెల్లఁజల్లనఁబాసి
నీరిపర్వత మన నింగి నుప్పొంగి - తారాపథంబునఁదా నిట్టవొడిచె
నాకాశగంగచే హరుభక్తమహిమ - నేకాంతమున విన నేఁగినయట్లు
[2]అయ్యేఱు ముసిఁడిచౌడయ్యకు వెఱచి - చయ్యన నేఁగె రసాతలంబునకు
నన్నట్లు త్రోవ నీ రఱిముఱిఁబఱవ - మిన్నక నడుమెల్లఁదిన్నెలై యుండ
“రండు రండిపుడు [3]నీరము నడు మడువ - రెండు గా వనుమాట రిత్తయ్యె” ననుచు
ముసిఁడి చౌడయగారు ముందఱ నడవ - నసమభక్తానీక మానందలీల
నంతంత నిలుచుచు నార్చుచుఁ గుప్పి - గంతులువైచుచు గతికి నిల్చుచును
నెడనెడ నార్చుచుఁబెడబొబ్బ లిడుచు - వడిఁబిల్లమెఱములు వైచుచు లేచి
పరువులు వెట్టుచు నరుగ ముందఱను - నరుదారఁదపసియు నాఁబోతు నడవ
దరహసితోల్లాసవరవక్త్రుఁడగుచు - నరిగెఁజౌడయ్య దా నద్దరి నిలిచి
“పెల్లున లోకంబు [4]లెల్లను ముంప - గొల్లన నడచు నీ త్రుళ్లెల్ల నడఁగె"
ననుచు నమ్ముసిఁడిచౌడయ్య సద్భక్త - జనసహితంబుగా ననురాగలీల
నరిగి యొప్పారఁదత్పరిణయక్రియలు - పరితోషమతి [5]సమాప్తంబు గావించి
బగుతు లెదుర్కొన మగిడి కల్యాణ - నగరంబు వీథుల నడతెంచుచుండఁ
దపసియు నాఁబోతుఁదనతోడ నడవ - విపరీత మతి నరు ల్విభ్రాంతిఁబొంద
జయజయధ్వను లాకసము నిండి చెలఁగ - రయమునఁబఱతెంచి రమణి యొకర్తు
భావించి చౌడయ్యపాదము ల్నొసలు - మోపంగ ధరఁజాఁగి మ్రొక్కినఁజూచి
యనునయం బొదవ “శతాయుష్య” మనుచుఁ - జనుదెంచి [6]తమనిజస్థానదేశమున
దొల్లింటియట్ల యద్భుతలీల నుండ - నల్లకన్యక మృతమైన మర్నాఁడు
జనకాదు లేడ్చుచుఁగొని వచ్చివచ్చి - కనుఁగొని చౌడయ్యగారికి మ్రొక్కి
“నిన్న మీ పాదముల్ నెన్నుదు రిఱియ - సన్నుతి మ్రొక్కిన సతి నేఁడు సచ్చె
నీ దీవనయుఁదప్పునే” యని వారు పాదము ల్విడువక పలవరింపంగఁ
[7]'దొలదొలఁ'[8]డనుచును 'ద్రోవ కడ్డంబు - నిలిచి వాచర్వక నిలునిలుఁ’ డనుచుఁ
గంపరం బవనిపై దింపించి మహిమ వొంపిరిగొన నోరవోవఁదట్టుచును
