సప్తమాంకము
75
నిన్నిటికి సైచి, వేలు వ్యయించి, గౌర
వించినను నిష్ఠురములె ప్రాప్తించు దుదకు!
ఘంట :- (ప్రవేశించి) అయ్యా! వియ్యపురాలుగారు లేచే వేళయ్యింది. అమ్మగార్నింకా పంపించారు కారేం?
పురు :-ఎందు నిమిత్తము?
ఘంట :- యెందునిమిత్త మంటారేమిటి? వియ్యపురాలు గారికి తెలివిరాగానే కండ్లు తుడవాలి; కాళ్ళు మడవాలి; కోక సర్దాలి; కిందకు దింపాలి; పెరట్లోకి పంపాలి; నీళ్ళచెం బందివ్వాలి; రాగానే కాళ్ళుగడగాలి; పండ్లు తోమాలి; మొహం తొలివాలి; నీళ్ళు పోయ్యాలి; వళ్ళు తుడవాలి; తలదువ్వాలి; కొత్తచీర కట్టాలి; కుర్చీ వెయ్యాలి; కూర్చోబెట్టాలి; పారాణి రాయాలి; గంధం పుయ్యాలి; అత్తర్లివ్వాలి; పన్నీరు చల్లాలి; మొహాన్ని మొహరీలద్దాలి! కళ్ళకు కాసులద్దాలి! వంటిని వరహాలద్దాలి; వెండి పలుపు వెనకను కట్టాలి; బంగారు పలుపు పక్కకు చుట్టాలి; దిష్టి తియ్యాలి; హారతివ్వాలి; అద్ధాన్న మివ్వాలి; యిల్లాంటి వింకా నా తలవెంట్రుక లన్ని వున్నాయి. ఆలశ్యమైతేఁ అలక కట్నం చెల్లించవలసి వస్తుంది. త్వరగా పంపించండి. (అని నిష్క్రమించును.)
పురు :- యెన్నఁడూ వినలే దివెక్కడి పద్ధతులు దేవుఁడా! దాని యవస్థతో బోల్చి చూచిన నా యవస్థయే మెఱుగు! ఓసీ యెక్కడ?
భ్రమ :- (ప్రవేశించి) ఎందులకు బిలచినారు?
పురు :- వియ్యపురాలు లేచువేళ యైనదట. వర్తమానము వచ్చినది.
భ్రమ :- ఇదిగో వెళ్ళుచున్నాను. మొహిరీ లెక్కడ నున్నవి?
పురు :- నా చేతిపెట్టెలో నున్నవి. ఇవిగో తాళములు.
భ్రమ :- (తాళములు తీసికొని నిష్క్రమించును.)
పేర :- (ప్రవేశించును.)
పురు :- వచ్చినారా! ఇక రెండుదినములున్నవి! ఈ రెండు దినములుఁ కూడ దాటించితిరా యీ జన్మమున కీ శిక్ష చాలును.
