390
శ్రీ రా మా య ణ ము
"ఇంద్రుని చెఱసాల - నిడువాని రామ
చంద్రుని తమ్ముఁడే - జగడించి గెలిచె 8880
యమునకు వెఱవ నేఁ - డాదిగా నతని
బొమముడికై వీఁగి - పోవంగ వలసె
నీపాటు తనకొక్క - నికె యార్తి గాని
ఈపద్మ గర్భాండ - మెల్లది లంక
మూఁడులోకములు నే - మోకాని తనకుఁ
బాడయిపోయిన - భావంబు దోఁచె
మునులు దేవతలు నా - ముందఱ నేమి
యనిన నూరక తాళి - యనద గావలసె
యవ్వరాజ్యము మమ్ము - నఖిల బాంధవుల
జవ్వనులనుఁ బాసి - చననీకుఁ దగునె ? 8890
పగవారు నవ్వ నా - పయిఁ దెగ లేక
తెగితివి దూషించి - తిని నిన్నెఱింగి
తన తండ్రిమాట యౌఁ - దలఁ దాల్చి వచ్చి
యనుపమ జయకీర్తు - లందె రాఘవుఁడు
నీవు నీతండ్రి పూ - నికఁ దీర్తననుచుఁ
జావఁ బాలైతివి - సలుపు పాపమున
హాకుమారక ! హా ! మ - హాశూరవర్య !
హాకామసంచార ! - హా యింద్రజిత్త !”
అనిచాలఁ బలవించి - "యక్కట వీఁడు
జనకజకై కదా - చచ్చే నీచావు 8900
తాను మాయాసీతఁ - దలఁ దెగవ్రేసె
నే నిజంబుగ సీత - నిపుడు ద్రుంచెదను !”
