ద్వితీయాశ్వాసము
17
| యొక్కపాత్రంబులోపల నునిచి ప్రాఁత | 21 |
వ. | అది కపటకృత్యంబుగా నెఱింగి. | 22 |
గీ. | పాత్రముల సక్తువులు వీడుపడఁగఁ బెట్టి | 23 |
వ. | ఆజంత యరుగుదెంచి నేఁ జేసినవిధం బెఱుంగక యత్యంతరయంబున. | 24 |
క. | నా పేర నిర్ణయించిన | 25 |
వ. | దానం గనుంగొని నివ్వెఱఁ గందుచు నాకుం బన్నినయురుల నీవ తగిలితే యనుచు నవ్వుచు భుక్తోత్తరంబున నొక్క రజ్జువున దానికంఠంబు బంధించి తిగిచికొనుచు నొక్కసూనరిగృహంబునకుం జని బట్టి యిచ్చెద ననిన నతనిభార్య యెఱింగి నా చెలియలి నిట్లు చేసితే కాని మ్మని జంకించిన వెఱచి యయ్యజంబు విడిచిపెట్టి దేవాలయంబునకుం జని నిద్రించితి నదియు నదియ వైరంబుగాఁ బాటించి నాచొప్పునం జనుదెంచి యేను మయూరం బగునట్లుగా నీత్రాడు మత్కంధరాంతరంబున బంధింపంబోలు నేనును బర్హిభావంబు | |