పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/181

నురువడి నైంద్రాస్త్ర మొకటి సంధించి - యుర మేయుటయు దైత్యుఁ డుబ్బెల్లఁ బొలిసి
పిడు గడచినఁ గొండ పృథివిపైఁ గూలు - వడువున ఖరుఁ డంత వసుధపైఁ గూలె.650
అని ముహూర్తము ముహూర్తార్ధంబులోన - దను నెదిర్చినచతుర్దశసహస్రముల
ఖరదూషణాదిరాక్షసుల నీరీతిఁ - బొరిగొనుటయు రాముఁ బొగడిరి సురలు;
మునులు దీవించిరి; మొగిఁ బుష్పవృష్టి - యనిమిషు లురియించి రారాముమీఁద
ఘనశైలగుహనుండి కడఁకతో నంత - జనకజఁ గొని వచ్చి సౌమిత్రి మ్రొక్కి
యభినుతు లొనరించి యప్పు డారామ - విభునిచే శోభిల్లు వి ల్లందుకొనియె.
నూనినసంతోష ముల్లంబు నిండ - జానకీపతి పర్ణశాల కేతెంచి
కలహించి తెగిన రాక్షసుల భూమిజకుఁ - దెలియఁ జెప్పుచు వినోదించుచునుండె.
అప్పు డకంపనుఁ డఖిలకంపనుఁడు - విఫులార్తి లంకకు వేగంబె పోయి
·యారావణునిఁ గాంచి “యసురాధినాథ! - వీరులు పదునాల్గువేలరాక్షసులు
ఖరదూషణాదులు కాకుత్స్థరాము - శరవహ్ని నీఱైరి సత్యం" బటన్న660
అక్కజంబును బొంది యాయకంపనుని - దిక్కు చిక్కని రోషదృష్టిఁ జూచుచును
“నేమేమి యిది వింత! యెట్లురా యోరి! - రాముఁ డెవ్వఁడు రాజరాజొ? స్వారాజొ?
యమరాజొ? వారైన నామహాఖరుని - సమరాన ద్రిశిరదూషణులను గెల్వఁ
జాల రట్టి ప్రతాపశాలుర నొక్కఁ - డేలీలఁ గెల్చె? మా కెఱిఁగింపు తెలియ
నిదె యభయంబు నీ కిచ్చితి" ననినఁ - బదరక మఱి యకంపనుఁడు రాఘవుని
చరితంబు ధైర్యంబు శౌర్యంబు నతఁడు - ఖరదూషణాదుల ఖండించుటయును
సౌమిత్రియందంబు జానకియంద - మామూలముగఁ జెప్ప నతఁడు రోషించి
యుద్ధంబు సేయ నుద్యోగింప నతఁడు - బద్ధమైత్రిని నకంపనుఁ డిట్టు లనియె.
“రాక్షసేశ్వర! విను రఘురాముఁ గెలువ - పక్షివాహనశూలపాణులవశమె?
మాటమాత్రంబున మహియు నాకసము - మీటను నాట నమ్మేటియే నేర్చుఁ!670
గార్చిచ్చు నైనను గరువలి నైన - నార్చను గూర్చను నాతఁడే నేర్చు;
భువనంబు లన్నియు బూది గావింప - నవి బోది గావింప నాతఁడే నేర్చుఁ!
బాల్పడ బ్రహ్మాండభాండంబు నైన - నిల్పఁ బగుల్ప నానిపుణుండె నేర్చు;
నదిగాన నొకయుపాయంబును గలదు - కదనంబువలవ దాకాకుత్స్థకులుని
దేవి లావణ్యవార్ధిని దెచ్చితేని? - నావియోగాగ్నిచే హతుఁ డగు నతఁడు,”
నావిని రాక్షసనాయకుం డదియ - భావించి యాతనిఁ బదినోళ్ళఁ బొగడి
హాటకరథ మెక్కి యాయబ్ధి దాఁటి - తాటకేయుని మంత్రిధౌరేయుఁ జేరి
యతనితో ఖరదూషణాదిరాక్షసులు - హతులౌటయును దాను నారాము దేవి
సీతఁ దెచ్చుటకు నాసించి వచ్చుటయు - ప్రీతిఁ జెప్పుటయు మారీచుఁ డిట్లనియె.
"నిది యేమి! రావణ! యెల్ల భోగములు - కొదలేక సుఖమునఁ గుడిచి కూర్చుండి680