ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
గుంట - గుంట 614 గుంటు - గుండి
- గుజ్జుల నడిమికి జొప్పించెడి చిన్నదూలము. శ. ర.
గుంటనక్క
- కపటి; కుయుక్తిశాలి. కుతంత్రాలు పన్నువాడు.
- "వాడు గుంటనక్క. వాణ్ణి నమ్ముకొని మాత్రం ఈ వ్యవహారంలో దిగొద్దు." వా.
గుంట బెట్టి గంట వాయించు
- మోసగించు; పాడు చేయు
- "ఔరౌర! వారల నిసర్గాభినయ ప్రభావ మెట్టిదియొ కాని మార్గగుల నట్టె కాలు గట్టి నిలువఁబెట్టి పయనంబును నది గుంటఁ బెట్టి గంట వాయించు నట్టుల గనుకట్టు చేయఁగలరా." ధర్మజ. 49. 3. తె. జా.
గుంట బెట్టు
- రూపు మాపు.
- "తొంటి చాకచక్యం బెల్ల గుంటఁ బెట్టె." నందక. 17 పు.
గుంట యోనమాలు
- తొలి అక్షరాలు.
- నేలమీద కానీ, చెక్కమీద కానీ అక్షరక్రమాన్ని తొలిచి ఉంచేవారు. పిల్లలు తొలుత వానిలోనే వ్రేలు రుద్దుకొని నేర్చుకొనేవారు.
- "తాను సర్వవిద్యా పారంగతుం డై యుండియు మనకు గుంట యోనమాలైన నేర్పినాఁడా." సాక్షి. 47 పు.
గుంటుకాడు
- యుద్ధసైనికులలో ఒక విధమైన ఆయుధం ధరించేవాడు. కుమా. 11. 40.
- చూ. కుంతంబువాడు.
గుండగొయ్య
- దుర్మార్గుడు; మూర్ఖుడు. బ్రౌన్; శ. ర.
గుండాడు
- నులిచి వేయు.
- "దుండగంబునఁ బూల గుండాడ వికలిత,వృత్తిఁ గల్పకవాటి వీటిఁబోయె." వరాహ. 10. 15.
గుండాన పడిపోవు
- గంగలో కలియు వంటి పలుకుబడి. కొత్త. 142.
గుండా పిండి యగు
- ధ్వంస మగు. పిండిపిండి యగు అనుట.
గుండియ గూడు వట్టు
- హృదయము చిక్కబట్టుకొను, నిబ్బరముతో ననుట.
- "ఏవగ నుండినాఁడొ హృదయేశుఁడు గుండియ గూడు వట్టి తా, దేవుఁడు గానఁ గొంత కడతేఱె మనోభవుఢాక కన్యుఁడే..." బహులా. 4. 60.
గుండియ యదురు
- భయపడు.
- "ఆన విని గుండియ యదరన్, మనుజేశ్వరుఁ డాప్తు లైనమంత్రులతో ని,ట్లను." శుక. 1. 458.