ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
కొల్ల - కొల్ల 553 కొల్ల - కొల్ల
- 2. కొల్లగొను.
- "అఖిల తీర్థంబులును నాడి యవని సురుఁడు, కోర్కి మైఁ బుణ్యలక్ష్ములఁ గొల్లవెట్టె." కాశీ. 3. 91.
- 3. ముఖ్యంగా రాయల సీమలో దీనినే పాడు చేయు అనే అర్థంలో ఉపయోగిస్తారు.
- "ఇంట్లో ఆస్తంతా కొల్లపెట్టినాడు." వా.
- "కోడలు అత్త చచ్చిన నాలుగునాళ్ల కే తనవాళ్ల కంతా ఇల్లు కొల్ల పెట్టింది." వా.
- 3. ఏదో ఏడ్చు. విసుగూ, అసంతృప్తిని సూచిస్తూ వంట ఏం చేయాలి అని కోడలు అడిగినప్పుడు అత్త అంటుంది.
- "ఏదో ఒకటి కొల్ల పెట్టమ్మా? నన్నెందుకు చంపుతావు." వా.
కొల్ల బోవు
- పా డగు.
- "నా తపము భక్తిం బాడు గాకున్నె యే,ల విచారింపఁగ నెల్లయున్ వ్రతము కొల్లంబోయినం జూచెదన్."
కొల్ల లాడించు
- కొల్ల గొట్టించు.
- "గోవిందు బీరంబుఁ గొల్ల లాడింతు." గౌర. హరి. ప్రథ. పంక్తి. 1146.
కొల్లలాడు/
- కొల్ల గొట్టు.
- "భావజుపక్ష మై మిగుల బాలిక తాలిమిఁ గొల్లలాడెడిన్." కళా. 6. 248.
- "పరిజనంబులు పరిపక్వఫల సుగంధ, కుసుమరసపల్లవంబులఁ గొల్లలాడి." శుక. 1. 375.
కొల్ల లిడు
- కొల్ల పెట్టు. బ్రౌన్.
కొల్లలు కొమ్ములు పోవు
- ఎక్కువ యగు.
- "...ఐహిక భూరి సుఖంబు గొల్లలుం, గొమ్ములు వోవఁగా బనిచె గోమినిశక్తి కుమారుఁ డర్థితోన్." దశకు. 10. 111.
కొల్లలు మీఱు
- ఎక్కు వగు.
- "కురవకమునఁ గలుగఁ జేసెఁ గొల్లలు మీఱన్." రుక్మాం. 3. 129.
కొల్ల వట్టు
- కొల్ల గొట్టు.
- "గుట్టునఁ గోరిక లెల్లం గొల్ల వట్టె." తాళ్ల. సం. 3. 256.
కొల్ల విడుచు
- చూఱ విడుచు, విస్తారముగా నొసగు.
- "కుమ్మ రావంబు కడవలు కొల్ల విడుచు." శివ. 2. 40.
- "ఉన్న ధనముఁ, గొల్లవిడిచిన బ్రాహ్మణు లెల్లఁ దనిసి." జైమి. 1. 73.
- చూ. చూఱ విడుచు.
కొల్ల వెట్టు
- దోచుకొను.
- "వేల్పు లుద్ధతిఁ బాఱి రాజనివాసముం గొల్లపెట్టి సమస్తవిత్తముఁ గ్రూరతం గొని పోవఁగా." భాగ. 7. 225.
