తృతీయాశ్వాసము
135
భూనాథు దీవించి ◆ పొమ్మన్న నతఁడు
మీననాథుకు భక్తి ◆ మీఱంగ మ్రొక్కి
దేవ నన్నును గృపా ◆ దృష్టి వీక్షించి
కావింపవే సిద్ధుఁ ◆ గా నన్న నవ్వి
మనుజేశ సకల సా ◆ మ్రాజ్య సౌఖ్యముల
మనమార నీవు నె ◆ మ్మది నుంట మాని
యోగీశ్వరత్వంబు ◆ నుల్లంబులోన
నీగతి నాసింప ◆ నేమిటి కనినఁ
బుడమిఱేఁడును రాజ్య ◆ భోగంబునందు
నొడఁబడ దిప్పుడు ◆ నుల్ల మెబ్భంగి
నింక నే మని యాన ◆ తిచ్చిన మీకు
శంకరు నా నని ◆ చాఁగి మ్రొక్కుటయు
మదిలోనఁ గృపమీఱ ◆ మత్స్యేంద్రుఁ డతని
వదనము వీక్షించి ◆ వసుమతీనాథ
నీ దేశ మెయ్యది ◆ నీ తెఱంగెల్ల
నాదట నెఱిఁగింపు ◆ మన్నఁ గేల్మొగిచి
విరూపాక్ష నాథుని కథ.
యనఘాత్మ వినుము ము ◆ న్నాదిత్యవంశ
వనధిచంద్రుం డన ◆ వసుధఁ బెంపెసఁగు
నట్టి గణ్యావంతుఁ ◆ డను భూమిపతికిఁ
జుట్టాలసురభియై ◆ సొంపు గావింప
నంజని యను పేర ◆ నసమశీలమున
రంజిల్లు నమ్మహా ◆ రాష్ట్రాధినాథు
సుత(కును నిరువురు ◆ సుతులమునొక్క)
యతివయుఁ బుట్టితి ◆ మగ్రజు పేరు
మహిఁ బెంపు నొప్పఁ గు ◆ మారచంద్రుండు
దహనలోచనుపేరఁ ◆ దగు విరూపాక్షుఁ
డ(నువాఁడ నేనంత ◆ నగ్రజు) రాజ్య
ముననిల్పి ప్రజకెల్ల ◆ ముదమునఁ దీర్తు
నేపున నొక్కనాఁ ◆ డే నరణ్యముల
లోపల వేట స ◆ ల్పుచు వచ్చివచ్చి
పెడ లీకవిల్లును ◆ బిడుగునకంటె
కడువడి మెఱుఁగులు ◆ గ్రక్కు బాణములు
