శస్త్రచికిత్స
335
సుబ్బా: కాని మీ అల్లుడిచేయిపైన మీ చేయి అయింది కాదండీ!
జమీ: బావగారు డెబ్బదిఏళ్లు వస్తూన్నా తమ అబ్బాయి అన్నగారిలా ఉన్నారు. ఇరవైఏళ్లు నాకన్న చిన్నవారుగా కనపడుతున్నారు.
సుబ్బా: జ్ఞానవంతులకు దబ్బున ముసలితనం వస్తుందట.
జమీ: యోగులకు పడుచుదనం వచ్చునట్లు.
వియ్యంకు లిద్దరు సరససల్లాపముల కాలము బుచ్చిరి.
• • • •
రాజారావు అమలాపురము వెళ్ళెదనని తెల్ప నారాయణరావు వలదని వారించెను. ఆరోజున పరమేశ్వరుడు, లక్ష్మీపతి, రాజారావు, ఆలం, రాఘవరాజను నొక క్షత్రియమిత్రుడు, నారాయణరావు కలసి సముద్రపుటొడ్డునకు వాహ్యాళికి పోయినారు. రాఘవరాజు ఆలంతో ‘ఏమిరా, బలం అంటే మన పూర్వకాలపు వాళ్ళదిరా. నువ్వూ నేనూ ఉన్నాం. నారాయణరావు తండ్రిని చూడు. ఆయన మత్తుమందు అక్కర లేకుండా చేతివేలు కొట్టెయ్యమన్నారు. నువ్వూ నేను అలా అనగలమా? మన కా బలం ఉందా? ఆ ధైర్యం ఉందా?’ అని పలుకరించెను.
ఆలం: అరే! ఏమిటోయి పెద్ద చత్రివుడవు! కత్తి లేదు. కలంపోట్లకి ఎందుకూ వచ్చావు?
పర: నవాబులు, చెట్లక్రింద వకీళ్ళయినపుడు, రాజులు చెవుల్లో కలాలు దోపుకునేవాళ్ళయితే తప్పు వచ్చిందేమిటిరా తుర్క అబ్బాయి!
ఆలం: అల్లా, అల్లా! వీడ్కి కవీకూడా! దద్దమ్మ. నేనే నవాబును అయితే మా దర్బారుఖానానుంచి పది కొర్డాదెబ్బలతో దేవిడీమన్నా ఆజ్ఞ వేస్తానురోయి.
పర: నవాబుల దర్బారులకే రావాలి? మా మహారాజులు లేరుట్రా. అప్పడు మూరురాయరగండ పరగండ భైరవ సకల మూర్ఖన్యాభిశేఖర శ్రీమన్మహారాజాధిరాజరాజేశ్వర రాఘవరాయలుంగారి కొలువుకూటంలో ఉంటాను గాని.
రాఘ: అక్షరలక్షలు! ఒరే నారాయణ మంత్రీ! మన ఖజానానుంచి పదిపైసలు ఈ కవికి దానమీయి.
ఆలం: ఒరే రాజారావూ దివాన్, ఈకవిని గాడిదమీద ఊరేగించూ! తియ్యరా త్రీకాజిల్సు. నారా: హుక్కా గుడగుడ అక్కరలేదూ? ఇదిగో నాదగ్గర స్టేటు ఎక్స్ ప్రెస్ ఉన్నది.
రాఘ: అహింసావాదులు సిగరెట్లు కాల్చవచ్చునురా, నారాయణా! నీ అహింసావాదం నీవూ! వకీలుపనికి సిగరెట్లకూ మంచి శ్రుతి.
