మధురకాండము
29
ప్రభాసతీర్థమందు మునిఁగి చనిపోయిన కుమారుని తెచ్చిపెట్టుమని శ్రీకృష్ణుని గర్గ్యుఁడు కోరుట
“తనర ప్రభాసతీర్థములోనఁ దొల్లి
మునిగిపోయినపుత్రు మొగిఁ దెచ్చియిమ్ము
[1]డిది దుష్కరపుకార్య మిటు సేయుఁ” డనిన
యగుఁగాక యని ప్రీతి హాలియును దాను
నగణితాయుధపూర్ణమగురథం బెక్కి
శ్రీకృష్ణుని సముద్రుఁడు పూజించి వచ్చినపనిఁ దెలియఁజెప్పుమనుట
చను దేర; నెదురేఁగి జలరాశి మ్రొక్కి
యనుపమదివ్యరత్నాళిఁ బూజించి
“తామరసాక్ష! మాధవ! లోకవంద్య!
ఏమి విచ్చేసితి రెఱిఁగింపు” మనుఁడు;
“తొడరి మాగురువుపుత్రుని మ్రింగినాఁడ
వుడుకకఁ దెచ్చి మా కొప్పించు” మనిన;
“నా కేమి పని యిది? నాలోన నుండి
భీకరాకారుండు పృథుకంపురూపుఁ310
డగురాక్షసుఁడు మ్రింగె” నని చెప్ప శౌరి
యగణితశక్తిని యంబోధి నుఱికి
వేదచోరునిఁ దొల్లి విదళించుభంగి
నాదుష్టదనుజుని యడగించి వాని
కడుపులోనున్న శంఖము పుచ్చుకొనుచు
తడయక వెడలి రథంబెక్కి కదలి
- ↑ “డిది మాయభీష్టమిది దుష్కరపుకార్యమిటు శేయుండనిన” అని పాఠము, దీనిని
రెండుపాదములుగా విభజింప వీలులేనందున పైవిధముగా సరిదిద్ది యొకపాదము
మాత్ర మివ్వబడినది.
