పుట:Chandrika-Parinayamu.pdf/133

చ. నిలిచి యవార్య యౌవన వినిర్మల సుందరభావ సత్కళా
కుల జని తైక దర్పమును గూడిన చేడియ గాన ముందు దాఁ
దెలియక ధాత కిట్లను సతీమణి, ‘దేవ! భవన్మనోహితం
బలర నొనర్తు, నన్ను దయ నంపుము నిర్జరు లెల్ల మెచ్చఁగన్.’ 44

చ. మరుఁడు సహాయుఁ డై బలసమగ్రతతో వెనువెంట రాఁగ, స
త్వరగతి ధాత్రి నొంది, యలతాపసుఁ జేరి, భవత్కృపాపరి
స్ఫురితకలావిలాసములఁ జొక్కపువేడుక నిక్కఁ జేసి, బం
ధురనిజశక్తి నిచ్చటికిఁ దోకొని వచ్చెద నేలి బంటుగన్. 45

సీ. జలపానసంరక్తి సడలించి మోవితే
నియ గ్రోలుతమిఁ జాల నింప వచ్చు,
తొలుపల్కుఁజదువులు వొలియించి రతికూజి
తంబులు నడపుటల్ దార్ప వచ్చు,
ధ్యాననైశ్చల్యంబు దలఁగించి వలఱేని
కలహంపుఁజింతలోఁ గలప వచ్చు,
యతివేషవైఖరి నడఁగించి విటపాళి
యెంచుమేల్ సొగసు చేయింప వచ్చు,

తే. నొంటి దిరుగుట మాన్పి యింపొనరు సఖులఁ
గూడి విహరించుతెఱఁగు వే కూర్ప వచ్చు
నాత్మచాతురి నేమి సేయంగరాదు
తపసి నివ్వేళ ననుఁ బంపు తమ్మిచూలి. 46

చ. తొలకరిచూపు లిం పొసఁగుధూపము లై పయిఁ బర్వఁ, గంధరో
జ్జ్వలకలనిస్వనం బుడుకచాల్ రొద యై విన వేడ్కఁ దార్పఁ, బూ
విలుగలవేల్పురాసివము వేగమె మౌనికి రేఁచి, మత్కుచా
చలయుగరంగవీథి ఘనసంభ్రమతన్ నటియింప నూన్చెదన్. 47