పుట:AndhraRachaitaluVol1.djvu/276

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

ఉ. ఆడదు పూవుదోట గొనియాడదు వెన్నెలతేట బోటులం

గూడదు కేళిమండపము గుమ్మమువంకను దొంగిచూడదున్,

వేడదు వేషపోషణము, వీడదు కెంజిగురాకుపాంపు బూ

బోడి తదీయ నవ్యమృదు మోహన వేష విభావనారతిన్.

ఇట్టి మహాకవి రాజమహేంద్రవరము మునిసిపలుహైస్కూలు సహాయోపాధ్యాయుడై శిష్యబృందమునకు సాహిత్యభిక్ష నందించెను. కవితా సరస్వతిని గుఱిచి యీ రచయితహృదయ మిట్లు నవకుసుమాంజలి పీఠికలో బయటబడినది.

"ఈ శూన్యప్రపంచమం దాదేవి కొక్క తెకే నేను కావలసినవాడను.నాకు గావలసినదియు ఆ దేవీయే ఏమనగా, కవితయే నా జీవిత సర్వస్వము, కవితయే నాకు స్వర్గద్వారము, కవితయే నాకు మోక్షసాధనము."

                          _________