కవికోకిల గ్రంథావళి
విజ : [ఆ జాబుతీసికొని సరిపఱచిచూచుచు] ఇది దొంగజాబుకాదు! అక్షరముల నానవాలు పట్టితివా? స్త్రీలు విశ్వాసపాత్రలు - ప్రాణపదములు - వారి వాగ్దానములు శిలాక్షరములు.
మాధ : నేనే మందమతిని.
విజ : కాదు, ప్రేమ సంభారము మోయుచున్న గాడిదవు.
మాధ : వంచింపఁబడితిని.
విజ : ఆడింపఁబడితివి.
మాధ : [స్వగతము] ఈజాబు నిక్కువమా, కల్పితమా? మనోరమ అక్షరములవలె, నున్నవి. బాతృహంతకుఁడనని ఆ కాంత నన్ను పరిత్యజించెను కాఁబోలు. [లేచి - ప్రకాశముగ] ఒక్క నిమిషమైన మనోరమతో మాటలాడ సెలవిచ్చెదరా?
విజ : ఆ కాంత నీ మొగము చూచుటకైన నిష్టపడదు.
మాధ : [హఠాత్తుగ పిచ్చివానివలె] నీవు మనోరమను పెండ్లి యాడెదవా? [విజయవర్మ పైకిరేగి రెండుచేతులతో గొంతుపట్టుకొని కుదిలించును]
విజ : [కష్టముతోతప్పించు కొని, మెడ తడవుకొనుచు స్వగతము] ఈదరిద్రుని చేతిలో నెంతబలమున్నది!
మాధ : [శక్తి తరగినవానివలె బెంచిపై కూలపడును]
విజ : [స్వగతము] వీడు వెడలునట్లులేదు. నన్నెవరైనచూచిన నాయత్నమంతయు నిరుపయుక్తమగును. పాప! మీ పిచ్చివాఁడు అది మనోరమ జాబనియే నమ్మెను! [ప్రకాశముగ] కడపటిమాట - వెడలెదవా, లేదా?
మాధ : పొమ్ము, పొమ్ము, నన్నొంటరిగ వదలిపెట్టుము.
విజ : చావుము, చావుము. ప్రజ్వలించుచున్న చితి వేయినాలుకలతో నీకై నిరీక్షించు చున్నది [నిష్క్రమించును]
