పుట:2015.392383.Kavi-Kokila.pdf/21

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

18 కవికోకిల గ్రంథావళి [ద్వితీయాంకము

1 - ముని : రాజకుమారా, ఆత్మోచితశూరాలాపము లాడితివి.

2 - ముని : మేము రక్షింపఁబడితిమి.

3 - ముని : దీనరక్షామణీ, వర్ధిల్లుము.

రాము : మునులారా, భయపడవలదు.

4 - ముని : [మునులవంకఁదిరిగి] తాపసులారా, మహారాజు అభయప్రదానముచేసెను. ఇఁక భయపడకుఁడు.

వసి : ధర్మము గౌరవింపఁబడినది.

2 - ముని : మహాప్రభూ రామభద్రా, ఆదుష్టరాక్షసుఁడు బ్రతికి యుండువఱకు మా నిత్యనైమిత్తిక కృత్యములు కొనసాగవు.

1 - ముని : దీనశరణ్యా, మా యాపద లేమని విన్నవింతుము?

                      సవన యూపస్తంభ నివహంబు రోకళ్ళ
                                 కని పెల్లగింప మాఱాడరాదు;
                      యాగభాగంబుల నర్పింపుఁ డనికోర
                                 నీకున్న యమపురి కేఁగవలయు;
                      పీచుగడ్డంబులు పెఱికి త్రాళులుపేన
                                 వలెనన్న నెదిరింప వలనుపడదు;
                      తపసి కన్నెలఁబట్టి దయమాలి చెఱఁబెట్టఁ
                                 గనులు కాయలుగాయఁ గాంచవలయు:

                      రాక్షసుల దుండగంబులు రాజసభలఁ
                      దెలుపునట్టివె? యటఁజూడ వలయుఁగాని,
                      రామభద్రుఁ డార్యావర్త రాజ్యమేలఁ
                      దాపసుల కిట్టి దుర్గతి దాపరించె.