102 కవికోకిల గ్రంథావళి [సప్తమాంకము
తోనైనఁ గదనము సలుపవలసి వచ్చెను.
లవు : [స్వగతము] వాల్మీకి తాతగారు రాకుండిన నింతవఱకే ప్రతిజ్ఞ నెఱవేర్చి యుందువు కాఁబోలు !
వాల్మీ : నాయనా, గతమునకు జింతించిన లాభములేదు. ఈ తపోవనము ప్రవేశించి మా కతిథివైతివి.
లక్ష్మ : మహాప్రసాదము.
లవు : [కుశుని వంక తిరిగి] అన్నా, మనల నొప్పించిన దురాత్మునకు ఆతిథ్యమొసఁగ వలయునా ?
కుశు : లవా, తాతగారు ఆశ్రమధర్మములకు వెలియౌదురా ?
వాల్మీ : కుమారులారా, ఆశ్రమమునకుఁ బోదమురండు; అతిథి సత్కారధన్యుల మగుదము. [స్వగతము] దైవవశమున నేను సమయమునకుఁ దీర్థయాత్రనుండి మరలిరాకున్న నెంతప్రమాదము వాటిల్లియుండునో !
[అందఱు నిష్క్రమింతురు.]
_________
పంచమ స్థలము : వాల్మీకి ఆశ్రమము
_________
[వాల్మీకియు సీతయు సంభాషించు చుందురు.]
వాల్మీ : కుమారీ, ఈవిషయము చక్కగ నాలోచింపుము. ప్రజలింతకు మున్నే తమ యవివేకమును దెలిసికొని పశ్చాతాప పడుచుందురు. పుత్రవతిని నిన్ను రామచంద్రుఁడు కన్నులఁ గప్పికొని స్వీకరించును.
