శుకసప్తతి/నలుబదియొకటవకథ
వంటి మహామహు డుండఁగ
వింటి మనోభీష్ట మెల్ల వెలయఁగ గంటిన్. 307
గీ. ఎంత సుజ్ఞాననిధివి నీ వెంత ఘనుఁడ
వెంత నిను మెత్తు నని పల్కు నంతలోన
చుఱుకు చుఱుకున నరుణవిస్ఫురణ మెఱయ
కరకరని తోచె తూర్పున ఖరకరుండు. 308
ఉ. ఆల్ల ప్రభావతీరమణి యంత నిశాంతముఁ జేరి నాఁటిరే
యల్లన కుందనంపుజిగియందపు మైఁగయిసేసి నేటి కీ
హల్లకభల్లతీవ్రనిశితాస్త్రహళాహళి కోర్వజాల రం
జిల్లఁగ రాజశేఖరుని జేరి సుఖించెద నంచు నెంచుచున్. 309
గీ. రామచిల్కకు మేలోగిరంబునాన
వాలుచక్కెరరసదాడిపాలచెఱుకు
లరఁటిపం డ్లిడి పసపార్చి యక్కు చేర్చి
సెల వొసంగుమన్న నాముద్దుచిల్క యనియె. 310
నలువదియొకటవకథ
క. రంభవు నీవు విలాసవి
జృంభణమున నిన్ను గనిన చిత్తజుఁ డైనన్
శుంభద్రతితంత్రకళా
రంభమునకుఁ దానె కదిసి ప్రార్థించుగదే! 311
సీ. ఇంద్రాదిదిక్పతులైన నీవడిపంచ
బడి యందలములలోఁ బరివసింప
పోటుబంటులు నిజాద్భుతరణప్రాభవం
బులు గోరికొనుచు నీ కెలను గొల్వ
సోమయాజులు బహుస్తుతులు చేయుచు ప్రేమ
బొదలని ముంగిట నొదిగియుండ
సన్యాసు లతనుజర్జరితసర్వాంగులై
యలర నీపాదంబు లాశ్రంయింప
గీ. అందఱికి నన్నిరూపంబు లగుచుఁ జెలఁగి
భువనమోహనశృంగారభవనమైన
నీమహిమ నీ వెఱుంగక నేఁటి కిట్టు
లొక్కనృపమాత్రునకుఁ జిక్కి యుండఁదగునె. 312
క. అని పల్క నద్భుతంబుగ
విని సురలోకముననుండి వెస నే నిచటన్
జనియింప నేమిగారణ
మనుడు ప్రభావతికి యల శుకాగ్రణి యనియెన్. 313
క. నలకూబరుండు హాలా
హలకంధరు నాజ్ఞ నిచటి కరిగెడునాఁ డో
లలనా! నీవు పితామహు
కొలువునకుం జత యమర్చికొనియెద వచటన్. 314
గీ. అమ్మహాప్రభుఁ బొడగాంచి "యజ్ఞభవ! పు
రాణపురుష! సరస్వతీప్రాణనాథ!
సకలజంతువినిర్మాణచతురహృదయ!"
యనుచు కైవార మొనరించి యాతురంబ. 315
సీ. కాశ ధరించి రంగస్థలంబున నిల్చు
చెలువ మాయజుఁడైన తలపఁగలఁడె
సభ విస్మయమునొంద యభినయము ఘటించు
మెలకువ గురుఁడైన మెచ్చఁగలఁడె
కరలక్షణప్రయోగరమణచాతురి
యభినుతింపఁగ, శేషుఁడైనఁగలఁడె
కలికికన్నులకటాక్షంబు లంభోజాత
శరుఁడైన మరలింప చాయఁగలఁడె
గీ. ఔరయని చూచువారెల్ల యభినయింప
కలికివాల్ జూపులను శిరఃకంపనముల
యొరపుటెలనవ్వు ముద్దు మైసిరి బెడంగు
మించ నటించుటయు న వ్విరించి గాంచి. 316
గీ. మెచ్చితి వరంబు వేఁడు మో మచ్చకంటి
యనుచు వచియించువేళ నీయనుగుచెలి యొ
కర్తె నలకూబరుఁడు ధాత్రి గదియువార్త
విన్నవించిన మదిలోనఁ జిన్నఁబోయి. 317
చ. కడు బెగడొంది సోగతెలిగన్నుల గుల్కెడు నీరు గ్రుక్కు
చున్, సిడిముడుపాటుతో నలకుశేశయగర్భపదాంబుజద్వ
యం, బిడి కడతేర నీవిరహభారభరం బిక మద్భుజంగు నె
న్నడు గనుగొందు నొక్కొ కరుణామతి నానతి యిమ్ము నావుడున్. 318
ఉ. నీనయమార్గవైఖరికి నే మది మెచ్చితి నీలవేణిరో
నీనలకూబరుండు ధరణీస్థలికిన్ శివునాజ్ఞ నేఁగుటన్
పూని త్వదీయమోహపరిపూర్ణమతిన్ వెతనొందియున్న ని
న్నా నవమోహనాంగు నెనయన్ సమకూర్చెద నమ్ము నెమ్మదిన్. 319
గీ. అల్ల హరునాజ్ఞ దప్పింప నలవిగాదు
కాకయుండిన నేమి భూలోకముననె
నీకు నలకూబరునితోడ నిర్జరేంద్ర
పురి ననుభవించునట్లుగ నెఱి నమర్తు. 320
ఉ. కావున నీమనంబునకుఁ గాక వహించఁగ నేల పొమ్ము ధా
త్రీవలయమునం దవతరింపు మటంచు వచించునంత నాఁ
డీవరవైశ్యవంశమున నేపుదలీిర్ప జనించినావు రం
భా వనజాక్షి వీవ మితభాగ్యశుభోన్నతివో ప్రభావతీ. 321
క. అనిపల్క జగచ్ఛక్షుం
డనువీరనృసింహుఁ డుగ్రుఁడై తిమిరమహా
దనుజేంద్రు నేపడంచుట
గని కాంత నిజాంతిపురము గదిసె నరేంద్రా! 322
గీ. అలప్రభావతి మఱునాఁ డహఃపయోధి
నానృపాలుని నవమోహనాంగసంగ
మైకవాంఛాపదము నొయ్యన తనించి
మించి కురుమాపు నెఱసంజ మెఱయునంత. 323
చ. చిలకలకొల్కి మేన గయిసేసి నృపాలునిచెంతఁ జేరగాఁ
దలచి శుకాధినాథునరుతన్ వెసనిల్చినమాత్రశూన్యది
క్తలమున గౌళి నిల్వబలుకన్ విని సంశయమంది కుందుచో
చిలికెడుప్రేమ నిట్టులను చిల్క సుధారసధార లొల్కగన్. 324
నలువదిరెండవకథ
గీ. దుష్టశకునము విననయ్యె తోడ నేమి
యనుభవించంగవలయునో యని తలంచి
మిగుల దిగులొంద నేటితో మీననయన!
యదియె మంచిదటంచు నీమది గణింపు. 325