శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 238

వికీసోర్స్ నుండి
వ్యాస మహాభారతము (శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 238)
వేద వ్యాసుడు


వ్యాస మహాభారతము
పర్వములు
1. ఆది పర్వము
2. సభా పర్వము
3. అరణ్య పర్వము
4. విరాట పర్వము
5. ఉద్యోగ పర్వము
6. భీష్మ పర్వము
7. ద్రోణ పర్వము
8. కర్ణ పర్వము
9. శల్య పర్వము
10. సౌప్తిక పర్వము
11. స్త్రీ పర్వము
12. శాంతి పర్వము
13. అనుశాసన పర్వము
14. అశ్వమేధ పర్వము
15. ఆశ్రమవాసిక పర్వము
16. మౌసల పర్వము
17. మహాప్రస్ధానిక పర్వము
18. స్వర్గారోహణ పర్వము

1 [వయాస]
పరకృతేస తు వికారా యే కషేత్రజ్ఞస తైః పరిశ్రితః
తే చైనం న పరజానన్తి స తు జానాతి తాన అపి
2 తైశ చైష కురుతే కార్యం మనః సస్దైర ఇహేన్థ్రియైః
సుథాన్తైర ఇవ సంయన్తా థృధైః పరమవాజిభిః
3 ఇన్థ్రియేభ్యొ పరా హయ అర్దా అర్దేభ్యః పరమం మనః
మనసస తు పరా బుథ్ధిర బుథ్ధేర ఆత్మా మహాన పరః
4 మహతః పరమ అవ్యక్తమ అవ్యక్తాత పరతొ ఽమృతమ
అమృతాన న పరం కిం చిత సా కాష్ఠా సా పరా గతిః
5 ఏవం సర్వేషు భూతేషు గూఢొ ఽఽతమా న పరకాశతే
థృశ్యతే తవాగ్ర్యయా బుథ్ధ్యా సూక్ష్మయా తత్త్వథర్శిభిః
6 అన్తరాత్మని సంలీయమనః సస్దాని మేధయా
ఇన్థ్రియాణీన్థ్రియార్దాంశ చ బహు చిన్త్యమచిన్తయన
7 ధయానొపరమణం కృత్వా విథ్యా సంపాథితం మనః
అనీశ్వరః పరశాన్తాత్మ తతొ ఽరఛత్య అమృతం పథమ
8 ఇన్థ్రియాణాం తు సర్వేషాం వశ్యాత్మా చలితస్మృతిః
ఆత్మనః సంప్రథానేన మర్త్యొ మృత్యుమ ఉపాశ్నుతే
9 హిత్వా తు సర్వసంకల్పాన సత్త్వే చిత్తం నివేశయేత
సత్త్వే చిత్తం సమావేశ్య తతః కాలంజరొ భవేత
10 చిత్తప్రసాథేన యతిర జహాతి హి శుభాశుభమ
పరసన్నాత్మాత్మని సదిత్వా సుఖమ ఆనన్త్యమ అశ్నుతే
11 లక్షణం తు పరసాథస్య యదా తృప్తః సుఖం సవపేత
నివాతే వా యదా థీపొ థీప్యమానొ న కమ్పతే
12 ఏవం పూర్వాపరే రాత్రే యుఞ్జన్న ఆత్మానమ ఆత్మనా
సత్త్వాహార విశుథ్ధాత్మా పశ్యత్య ఆత్మానమ ఆత్మని
13 రహస్యం సర్వవేథానామ అనైతిహ్యమ అనాగమమ
ఆత్మప్రత్యయికం శాస్త్రమ ఇథం పుత్రానుశాసనమ
14 ధర్మాఖ్యానేషు సర్వేషు సత్యాఖ్యానేషు యథ వసు
థశేథమ ఋక సహస్రాణి నిర్మద్యామృతమ ఉథ్ధృతమ
15 నవ నీతం యదా థధ్నః కాష్ఠాథ అగ్నిర యదైవ చ
తదైవ విథుషాం జఞానం పుత్ర హేతొః సముథ్ధృతమ
సనాతకానామ ఇథం శాస్త్రం వాచ్యం పుత్రానుశాసనమ
16 తథ ఇథం నాప్రశాన్తాయ నాథాన్తాయాతపస్వినే
నావేథ విథుషే వాచ్యం తదా నానుగతాయ చ
17 నాసూయకాయానృజవే న చానిర్థిష్ట కారిణే
న తర్క శాస్త్రథగ్ధాయ తదైవ పిశునాయ చ
18 శలాఘతే శలాఘనీయాయ పరశాన్తాయ తపస్వినే
ఇథం పరియాయ పుత్రాయ శిష్యాయానుగతాయ చ
రహస్యధర్మం వక్తవ్యం నాన్యస్మై తు కదంచనన
19 యథ్య అప్య అస్య మహీం థథ్యాథ రత్నపూర్ణామ ఇమాం నరః
ఇథమ ఏవ తతః శరేయ ఇతి మన్యేత తత్త్వవిత
20 అతొ గుహ్యతరార్దం తథ అధ్యాత్మమ అతిమానుషమ
యత తన మహర్షిభిర థృష్టం వేథాన్తేషు చ గీయతే
తత తే ఽహం సంప్రవక్ష్యామి యన మాం తవం పరిపృచ్ఛసి