శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 222

వికీసోర్స్ నుండి
వ్యాస మహాభారతము (శాంతి పర్వము - అధ్యాయము - 222)
వేద వ్యాసుడు


వ్యాస మహాభారతము
పర్వములు
1. ఆది పర్వము
2. సభా పర్వము
3. అరణ్య పర్వము
4. విరాట పర్వము
5. ఉద్యోగ పర్వము
6. భీష్మ పర్వము
7. ద్రోణ పర్వము
8. కర్ణ పర్వము
9. శల్య పర్వము
10. సౌప్తిక పర్వము
11. స్త్రీ పర్వము
12. శాంతి పర్వము
13. అనుశాసన పర్వము
14. అశ్వమేధ పర్వము
15. ఆశ్రమవాసిక పర్వము
16. మౌసల పర్వము
17. మహాప్రస్ధానిక పర్వము
18. స్వర్గారోహణ పర్వము

1 [య]
కిం శీలః కిం సమాచారః కిం విథ్యః కిం పరాయనః
పరాప్నొతి బరహ్మణః సదానం యత పరం పరకృతేర ధరువమ
2 [భీ]
మొక్షధర్మేషు నియతొ లఘ్వ ఆహారొ జితేన్థ్రియః
పరాప్నొతి బరహ్మణః సదానం యత పరం పరకృతేర ధరువమ
3 అత్రాప్య ఉథాహరన్తీమమ ఇతిహాసం పురాతనమ
జైగీసవ్యస్య సంవాథమ అసితస్య చ భారత
4 జైగీసవ్యం మహాప్రాజ్ఞం ధర్మాణామ ఆగతాగమమ
అక్రుధ్యన్తమ అహృష్యన్తమ అసితొ థేవలొ ఽబరవీత
5 న పరీయసే వన్థ్యమానొ నిన్థ్యమానొ న కుప్యసి
కా తే పరజ్ఞా కుతశ చైషా కిం చైతస్యాః పరాయనమ
6 ఇతి తేనానుయుక్తః స తమ ఉవాచ మహాతపాః
మహథ వాక్యమ అసంథిగ్ధం పుష్కరార్ద పథం శుచి
7 యా గతిర యా పరా నిష్ఠా యా శాన్తిః పుణ్యకర్మణామ
తాం తే ఽహం సంప్రవక్ష్యామి యన మాం పృచ్ఛసి వై థవిజ
8 నిన్థత్సు చ సమొ నిత్యం పరశంసత్సు చ థేవల
నిహ్నువన్తి చ యే తేషాం సమయం సుకృతం చ యే
9 ఉక్తాశ చ న వివక్షన్తి వక్తారమ అహితే రతమ
పరతిహన్తుం న చేచ్ఛన్తి హన్తారం వై మనీషిణః
10 నాప్రాప్తమ అనుశొచన్తి పరాప్తకాలాని కుర్వతే
న చాతీతాని శొచన్తి న చైనాన పరతిజానతే
11 సంప్రాప్తానాం చ పూజ్యానాం కామాథ అర్దేషు థేవల
యదొపపత్తిం కుర్వన్తి శక్తిమన్తః కృతవ్రతాః
12 పక్వవిథ్యా మహాప్రాజ్ఞా జితక్రొధా జితేన్థ్రియాః
మనసా కర్మణా వాచా నాపరాధ్యన్తి కస్య చిత
13 అనీర్షవొ న చాన్యొన్యం విహింసన్తి కథా చన
న చ జాతూపతప్యన్తే ధీరాః పరసమృథ్ధిభిః
14 నిన్థా పరశంసే చార్త్యర్దం న వథన్తి పరస్య యే
న చ నిన్థా పరశంసాభ్యాం విక్రియన్తే కథా చన
15 సర్వతశ చ పరశాన్తా యే సర్వభూతహితే రతాః
న కరుధ్యన్తి న హృష్యన్తి నాపరాధ్యన్తి కస్య చిత
విముచ్య హృథయగ్రన్దీంశ చఙ్కమ్యన్తే యదాసుఖమ
16 న యేషాం బాన్ధవాః సన్తి యే చాన్యేషాం న బాన్ధవాః
అమిత్రాశ చ న సన్త్య ఏషాం యే చామిత్రా న కస్య చిత
17 య ఏవం కుర్వతే మర్త్యాః సుఖం జీవన్తి సర్వథా
ధర్మమ ఏవానువర్తన్తే ధర్మజ్ఞా థవిజసత్తమ
యే హయ అతొ విచ్యుతా మార్గాత తే హృష్యన్త్య ఉథ్విజన్తి చ
18 ఆస్దితస తమ అహం మార్గమ అసూయిష్యామి కం కదమ
నిన్థ్యమానః పరశన్స్తొ వా హృష్యేయం కేన హేతునా
19 యథ యథ ఇచ్ఛన్తి తన మార్గమ అభిగచ్ఛన్తి మానవాః
న మే నిన్థా పరశంసాభ్యాం హరాస వృథ్ధీ భవిష్యతః
20 అమృతస్యేవ సంతృప్యేథ అవమానస్య తత్త్వవిత
విషస్యేవొథ్విజేన నిత్యం సంమానస్య విచక్షణః
21 అవజ్ఞాతః సుఖం శేతే ఇహ చాముత్ర చొభయొః
విముక్తః సర్వపాపేభ్యొ యొ ఽవమన్తా స బధ్యతే
22 పరాం గతిం చ యే కే చిత పరార్దయన్తి మనీషిణః
ఏతథ వరతం సమాశ్రిత్య సుఖమ ఏధన్తి తే జనాః
23 సర్వతశ చ సమాహృత్య కరతూన సర్వాఞ జితేన్థ్రియః
పరాప్నొతి బరహ్మణః సదానం యత పరం పరకృతేర ధరువమ
24 నాస్య థేవా న గన్ధర్వా న పిశాచా న రాక్షసాః
పథమ అన్వవరొహన్తి పరాప్తస్య పరమాం గతిమ