బాలచంద్రుడు : (లేస్తూ) అవును సంధి పనికిరాదని చెప్పదలుచుకున్నాను.
బ్రహ్మన్న : కారణం నాయనా?
బాలచంద్రుడు : అర్ధరాజ్యం ఇస్తారటనా?
బ్రహ్మన్న : ఆఁ!
బాలచంద్రుడు : గోవులు వదిలి పెడతారా?
కొమ్మరాజు : ఆఁ!
బాలచంద్రుడు : పుల్లరి చెల్లిస్తారా?
బ్రహ్మన్న : ఆఁ!
బాలచంద్రుడు : (జ్ఞప్తికి తెచ్చుకుంటూ) ఇంకా!
బ్రహ్మన్న : అన్నదమ్ములు అందరూ ఏకమై గురిజాల నుంచి పరిపాలించు కుండేటట్లు సంధి.
బాలచంద్రుడు : అదీ, కావలసిన సంగతి. రాజ్యచక్రం త్రిప్పించేది మహామంత్రిణి నాగమ్మేనా?
(కోటకేతరాజు తెల్లబోయి ముఖం తేలవేస్తాడు)
బ్రహ్మన్న : అయితే ఏం నాయనా?
బాలచంద్రుడు : అది పనికిరాదు. యుద్ధం జరిగి తీరవలసిందే రాబొయ్యే ఈ ఆహవజనమేజయ సర్పయాగాగ్నిజ్వాలల్లో కాలకూట విషం కక్కుతూ నాగమ్మ, మహానాగం, మండి మారణహోమం కావలసిందే. ఆమె ఉన్నంత వరకూ దేశంలో అంతఃకలహాలు తప్పవు.
బ్రహ్మన్న : (ప్రశాంతముగా) సంధి పడగొట్టకు తండ్రీ! అంతటి నాగమ్మ ఇంతవరకూ వచ్చిందంటే ఏదో మార్పుంటుంది.
బాలచంద్రుడు : మార్పా? మళ్ళీ కోడిపందాలాడించటం.
కొమ్మరాజు : యుద్ధం దేశానికి ఉపద్రవం తండ్రీ!
బ్రహ్మన్న : కలుషాలకు నిలయం. కాటకానికి కారణం... పుంస్త్వానికి వేరుపురుగు.
78
వావిలాల సోమయాజులు సాహిత్యం-2