గోసాయీలు: జై కుంభరాణా మహారాజుకు జై!
జై కుంభరాణా మహారాజుకు జై!
మీరా: (విగ్రహాన్ని చూస్తూ) ప్రభూ! ఇదిగో వస్తున్నా. నిన్ను అలంకరిస్తా. గిరిజా!
వెంటనే వెళ్ళి కుంభరాణావారిని సంకీర్తనానికి రమ్మని దేవి పున: ప్రార్థిస్తున్నదని
చెప్పు! త్వరగా పోయి విన్నవించు.
గిరిజ: చిత్తము దేవీ! (నిష్క్రమణ)
మీరా: ఈ పూల మాలికలతో అలంకరించి స్వామిని తిరిగి రమ్మని ప్రార్థిస్తాను. (అని తత్తరపాటులో గోసాయి ఇచ్చిన హారం వేస్తుంది. సెజ్జకము మూత తియ్యకుండా అక్కడనే కింద పెట్టి ఆపుకోలేని ఉత్సాహంతో).
నిదుర ఎరుగనికనుల నీకొరకె! నీకొరకె!
ఒక్కతెనె యీరేయి చుక్కలలో ఓనాథ!
విశ్వమంతా నిదుర వెలిముసుగు వేసుకొనె
వెన్నెలల బయలులో! విరహినై నిలచితివి
పెంచుకొన్నా వోయి ప్రేమలత కన్నీట
బాధ యని ఎరుగ నిక పలుక ప్రేమించ మని
నావిరహగాథలను నడికి రేయికి చెపుతు
సగము రాతిరి నొక్క యుగముగా గడపితిని.
నాథా! ఇంతటికైనా దయ రాదా! ఈ దీప విరహిమీద మళ్ళీ ఒకమాటు నీ
ఆసాయవీక్షణము ప్రసరించదా! అయ్యో! ఎన్ని యుగాలైనా రావు నాథా! దాసి మీరా
ఈ విరహవేదనాగ్నికి ఇంధనమై కాగిలి కృశించి నశించిన వెనుకనా? వచ్చి ఏమి
ప్రయోజనము? అబ్బా!
(నెమ్మదిగా నేలమీదికి ఒరుగుతుంది).
గోసాయీలు: (కలకలము)
ఒక గోసాయీ: నిశ్శబ్దము. అరవకండి... అద్వితీయ మహాభక్తురాలు భక్తి తన్మయత్వంతో మూర్ఛపోయింది. లేపవద్దు... చప్పుడు చెయ్యవద్దు... భయపడకండి.
మరొక గోసాయీ: కూర్చోండయ్యా, కూర్చోండి.
మరొక గోసాయీ: ఇస్! నిశ్శబ్దం.
506
వావిలాల సోమయాజులు సాహిత్యం-2
