నీకు
శివలోక మబ్బునే తుమ్మెదా!!
అన్న పదాన్ని శంకరం వెంకడు పాడుతుంటారు.
శంకరం: వెంకా! నెగడు ఎగసన తొయ్యి! నేను ఈ చిలుము బాగు చేసి గురువుగారు కన్నులు తెరిచేటప్పటికి సిద్ధం చేస్తాను. (కూనరాగంతో 'సిద్ధులను సేవింప తుమ్మెదా నీకు సకలార్థ సిద్ధి యొడగూడునే తుమ్మెదా!' అని పాడుతూ) వెంకా! యోగివారు క్రొత్త శక్తులేమైనా చూపించారా?
ఆయన కెన్ని శక్తులుంటే ఏం బాబూ! ఇన్నాళ్ళబట్టీ కొలుస్తున్నాం కదా. ఇంత బంగారం చెయ్యటమన్నా మనకు చెప్పలేదు. చెప్పలేదంటే జ్ఞప్తికి వచ్చింది బాబూ! నిన్న మీ బాబయ్యగారు మన ఊరికి వచ్చారు. మిమ్మల్ని వెంటనే పిలుచుకురమ్మన్నారు. చెప్పటం మరిచి పోయాను బాబూ!!
శంకరం: ముంచుకో పోయింది ఏమీ లేదులే. చెప్పినా వెళ్ళేవాణ్ణి కాదు. ఈ మాటు గురువుగారిని కొన్ని ప్రశ్నలడిగి కాని ఇంటికి వెళ్ళదలచుకోలేదు.
వెంకడు: ఆయనగారికి కోపం వస్తుందేమో బాబూ!
శంకరం: సంసారాన్ని వదులుకొన్నవాడిని ఆయన కోపం నన్నేం చేస్తుందిరా! వెంకా! గురువుగారు సమాధి చాలించేటట్లున్నారు చూడు!
వెంకడు: అవును బాబూ! లక్షణం అలాగే ఉంది. మనం పంచాక్షరి చేస్తుందాము. (ఇద్దరూ 'ఓం నమశ్శివాయ, ఓం నమశ్శివాయ, ఓం నమశ్శివాయ' అంటుంటారు)
శంకరం: ఓం నమశ్శివాయ... జై సదాశివ యోగీంద్రులకు జై. (వెంకడు 'జై' అంటాడు.)
సదాశివయోగి: మహదేవ్! మహదేవ్! శంభో శంకర్!! సదాశివ శంకర్!! శంకర యోగీ! వెంకటయోగీ! కైలాసంలో పార్వతీ పరమేశ్వరులను సందర్శించి వచ్చాను. వారు ఎంతో ప్రేమతో మీ పేర్లు చెప్పి క్షేమంగా ఉన్నారా అని ప్రశ్నించారు. పరమ శివుడు మీకు ఈ విభూతిని పార్వతి ఈ కుంకుమను ఇచ్చారు.
శంకరం: మహా ప్రసాదం! వెంకా పుచ్చుకో!! శంకరం ఇదుగో గురువుగారికీ చిలప అందించు.
470
వావిలాల సోమయాజులు సాహిత్యం-2
