Jump to content

పుట:Vavilala Somayajulu Sahityam-2 Natakalu.pdf/165

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

వసంతసేన : అంత సాహసం చెయ్యకు.

సంవాహకుడు : అమ్మా! నా కోరికకు అడ్డుపెట్టకు. సంఘసేవ చేయటానికి నాకు మరో సదవకాశం లేదు.

(నిష్క్రమిస్తాడు)

మదనిక : (ఒక్క ఉత్తరీయంతో ప్రవేశించి) అక్కా! అక్కా!! ఘంటమోదకంవల్ల ఇవాళ అన్యాయంగా మనం అధికారుల చేతుల్లో పడేవాళ్ళమే!

వసంతసేన : తప్పించుకోపోయిందా ఏమిటి?

మదనిక : కట్టుగొలుసు తెంపుకొని రాచబాటలో ఒకరిని తొండంతో పట్టుకొని నేలకేసి కొట్టబోయింది.

వసంతసేన : (ఆశ్చర్యంతో) ఆఁ!

మదనిక : జనం చచ్చె చచ్చె అని కేకలు వేశారు. మన కర్ణపూరకుడు అంకుశంతో లొంగగొట్టి -

వసంతసేన: అమ్మా! పరువు కాపాడాడు - ఆ ఉత్తరీయ మెక్కడిది?

మదనిక : మరి తొందరపడకు. విను. జనంలోనుంచి ఒక మహానుభావుడు ఉత్తరీయాన్ని బహుమానంగా కర్ణపూరకుడి కిచ్చాడట!

వసంతసేన : అది జాజిపూల వాసనే వేస్తున్నదా?

మదనిక : (జాగు చేస్తూ) ఈ మధ్య చేమంతిపూలే పెట్టుకోటంవల్ల జాజిపూల వాసనే మరిచిపోయినాను అక్కా

వసంతసేన : చివర నామధేయం ఉందో లేదో చూడు.

మదనిక: (పరిశీలించి) చా... రు

వసంతసేన : ద....త్త - అవునా? మహాభాగుడిదేనా! ఏదీ ఆ మదనిక దగ్గరినుంచి ఓడిచి తీసుకొని కప్పుకొని సంతోషంతో దీర్ఘంగా నిట్టూర్చి (*) నా ప్రియుని కీర్తిస్ఫూర్తితో దిక్కులన్నిటికీ జాజితావులు వెదజల్లే మహత్తరోత్తరీయమా ఇదిగో ఈ అంసభాగము వక్షస్థలము నీవి. నీ ఆనంద నాట్యాని కివి రంగస్థలాలు. నిరుపమానమైన నీ కళాకేళి నక్కడనుంచి నిరూపించు.

——————————————————————

వసంతసేన

165