54
వాసిష్ట రామాయణము
దేహంబుతో భార-తీ దేవి, దివ్య
దేహంబుతో లీల - దిగ్గున లేచి
గ్రక్కున గగన మా-ర్గంబున కెగసొ
యక్కఱగా లీలఁ - బద్మజాండ మండలముఁ
బటుతీవ్రముగ నెడఁ - బాసి యా యిరువు
రట పోవఁగా నొక్క - యద్రి పైఁ బురము1170
వేవేగఁ గని, యందు - విప్రమంటపము
భావించి యిరువు రా - పంథను బోయి,
అచట రెండవ స్వర్గ - మందుఁ బొదివికొని
ప్రచురమై తగు పూల - పానుపు మీఁదఁ
బవళంచి యుండిన పద్మభూపాలు
శవముతో నొప్పిన - సదనంబుఁజేరఁ
గాను, దత్పతి వారిఁ - గని మ్రొక్కి, వాణి
నానందముగఁ జూచి యంఘ్రు లర్పించి,
యందున్న, జూచి యి-ట్లనె వాణి 'నృపతి!
పొందుగా నిపుడు నీ - పూర్వ జన్మములఁ1180
దలఁపు' మటంచు మ-స్తకముపై హస్త
జలజంబు నిడఁగ, నా - జననాయకునకు
మనమునం దంటీన - మాయ దొలంగె :
ననఘుఁడై, విజ్ఞాని-యై పూర్వజన్మ
సరణిఁ దాఁ దెలిసి యా-శ్చర్యంబు నొంది
'నరవి నహో! మహా - సంసారమాయ!
గెంటక దివ్య యో-గినుల సత్కృపను
గంటి' నంచుఁ దలంచి - గరములు మొగిచి,
