ఆదిప్రకరణము
45
బొరయక తా స్ఫురత్ - స్ఫూర్తులు గలిగి
యిరవౌ జిదాకాశ - మెట్లన్న వినుము !
ఒక దేశమందుండి - యూరకే మఱియు
నొకదేశమునఁ బొంది - యుండఁగా, రెంటి 960
నడుమ నేదేశ మె-న్నఁగ రాక వృత్తిఁ
బొడముట లేక సం-పూర్ణమై యుండు
నమలచిదాకాశ - మన నొప్పు సదియె.
క్రమముగా నీవు సం-కల్పంబు మఱచి,
యా చిదాకాశంబు - నాత్మ భావించి
చూచి దృశ్యము లన్ని - శూన్యంబు లగుట
తెలిసితే బ్రహ్మమం-దే పొందఁగలవు.
వలనుగా నిప్పుడు మ-ద్వరముచేఁ బతిని
నీవు చూతువు గాక! - వేఁ జెప్పినట్లు
భావించు'మని వాణి - బ్రహ్మలోకంబుఁ 970
జేరె: నిక్కడ లీల - చిత్తవృత్తులకు
దూరమై, నిర్లేప - తుర్య సమాధి
యందుండి పరమాత్మ - యందు వేగముగఁ
బొంది, నిజేశుండు - పూఁ బాన్పుమీఁదఁ
బదియు నాఱేండైన • ప్రాయంబుతోడఁ
బదిలుఁడై యుండఁగా - భావించి చూచి,
మదిని భారతిని స-మ్మతముగాఁ దలఁచె;
సదయాత్మయై వేగ - శారద వచ్చి
ముందర నిలువఁగా - మ్రొక్కి పీఠంబు,
నందుంచి లీల యి-ట్లని విన్నవించె. 980
