పుట:Vasistha Ramayanamu dvipada kavyamu.pdf/75

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

40

వాసిష్ఠరామాయణము

ద్రష్ట, ఋతంబునై - తానన్ని యెడల
నిష్టంబుగా నుండి - యెచట నంటకను

అరయ దేహస్థుఁ - డై, దాని కెపుడు
దూరమై తానె చి - త్తును, సత్తు నగుచుఁ

బొలుపుగా స్త్రీపున్న - పుంసక లింగ
ములు గాక, యింతకు - మూలమై యుండు

అతని దేహంబునం - దమితాబ్జజాండ
వితతులు పుట్టుచున్ - విరియుచు నుండు

అ యనంతుఁడు విశ్వ - మంతయుఁ జేసి
సేయకయే నిర్వి - శేషమై యుండు' 860

నని తత్త్వనిశ్చయం - బా రాఘవునకు
మనమొప్పఁ జెప్పి - యమ్మౌని యిట్లనియె:

'అరయఁగా [1] నఖిలేతి - హాససారంబు
పరమమాకాశజో - పాఖ్యాన మగును,

అనుభవంబుగ దీని - నాలించు వార
లనఘ! జీవన్ముక్తు - లై సుఖింపుదురు.

ఇలను జీవన్ముక్తు - లెట్టి వా? రనిన
బలీయు రాగ, ద్వేష - భయములు లేక,

నాకాశమును బోలె - నత్యుచ్చ మగుచుఁ,
బ్రాకటంబుగ నన్ని - పనులు చేయుచును, 870

  1. నిది యితిహాససారంబు వా.