ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
308
వాసిష్ట రామాయణము
గావున నీ వీజ-గద్భ్రాంతి విడిచి
పావన చిద్బ్రహ్మ - పదమందుఁ బొందు!330
యతియైన, గృహియైన - నతిశాంతుఁడైన
సతత మీ జ్ఞానమే సాధింపవలయుఁ
బూని పట్టుటయును - బోవుట, నీవు.
నే నను టాత్మలో - నిరసించి, మమత
వీడి [1]తనను దానె - వీక్షించుచున్న,
వాఁ డెటు లున్న జీవన్ముక్తుఁ డగును.
ఆసుదన మీ ధ్యాన - మభ్యసింపకయె
తనుసుఖంబును గోరు - తామసాత్మునకుఁ
దెలియఁజెప్పిన యుప-దేశవాక్యములు
మేలుగాఁ జవిటిభూమిని విత్తినట్టి340
విత్తుల వలెఁ బోవు - విఫలంబు లగుచుఁ
జిత్తశుద్ధుండైన - శిష్యోత్తమునకుఁ
దేటగా గురుఁ డుపదేశించినట్టి
మాటలు ప్రోదియౌ - మహిమీఁద నిడిన
ఘనబీజములరీతి - గాను ఫలించుఁ;
బనుపడ హరిహర - బ్రహ్మాదు లొనర
బహువిధలీల లేర్పడఁ జూపుచున్న
సహజమౌ చిద్విలా -సంబుగా నెఱుఁగు,
సలలిత సర్వద-ర్శనములయందుఁ
గల యర్థములను నిష్కర్షగాఁ జూచి350
- ↑ తన్నే తాను - వేం.
