పంచమప్రకరణము
305
కరణి నయ్యాత్మ న-క్కడ ముంపలేక
వెఱచి తొలంగు. నా - విమలవర్తనుని
వాసనాగ్రంథులు - వాఁడి నశించు,
భాసురశాంతి సం-పద చాల మించుఁ,
గోప మా నాఁట సం-కుచితమై పోవు,
దీపించు సుజ్ఞాన దృష్టి యంతటను;
పొలుపొంద నిటు సుల-భోపాయమైన
యలఘు సన్ముక్తి ప్ర-యత్నంబు సేయఁ
జాలక సంసార -జలధిలో మునిఁగి
యాలస్యమున మూర్ఖుఁ- డగువాని తనువుఁ270
గాలిచి చెప్పినఁ - గలుగునే జ్ఞాన?
మేల వానిఁ దలంప - నినకులోత్తంస?'
యని ముని భృంగీశ్వ - రాఖ్యాన మెల్ల
మను జేంద్రునకుఁ - జెప్పి మఱియు నిట్లనియె:
ఇక్ష్వాకూపాఖ్యానము
'అనఘాత్మ! యిక్ష్వాకుఁ - డను మహారాజు
మనువును జేరి స-మ్మతముగా మ్రొక్కి
పలికె ని ట్లని 'యీ ప్ర-పంచ మేరీతిఁ
గలుగు? నె ట్లణగు? నేఁ - గర్మ పాశమును
ఏరీతిఁ దేగఁద్రెంతు? - నిరవైనముక్తి
నేరీతిఁ బొందుదు? - నెఱిఁగింపుఁడనిన280
మను విట్టు లనియెఁ 'గు - మార! నీ బుద్ధి
యనఘమై దీపించె - నహహ! నీ ప్రశ్న
