304
వాసిష్ట రామాయణము
జేయుచు నుండియుఁ - జిత్సౌఖ్యపదవి
నే యెడలను వీడ - కెనసి వర్తించు
నతఁడు శాంతుఁడు నిర-హంకారుఁ డగుచు
హితమొప్పఁ దన్నుఁదా - నెఱిఁగి మోదించు:240
అనఘాత్మ! విను మాయ-హంకార భావ
మున నాత్మ తత్త్వ మి-మ్ముగఁ బొందరాదు.
గురుఁడు చెప్పినమీఁద - గుఱుతుగా నాత్మ
నెఱిఁగి యహంకృతి - నెడఁబాయవచ్చు'
సనిన రాఘవుఁ డిట్టు-లనె 'నో మహాత్మ!
తనర నహంతాభి - ధానచిత్తంబు
గతమైన యప్పుడ-క్కడ సత్త్వగుణము
హిత మొప్ప నొక్కటె - యేరీతి నిలుచు?
నానతిం 'డనిన రా - మావనీంద్రునకు
మౌని యిట్లనియె - 'నోమనువంశతిలక!250
విలసిత ప్రజ్ఞతో - వినుము చెప్పెదను,
కలుషం బణఁగ నహం-కార మయంబు
గా నుండు చిత్తంబు - గతమైన వెనుక
నూని కామాదులం - దుదయింప కణఁగి
పోవు, సత్త్వగుణంబు • పొసఁగ శేషించి
యా విమలాత్మయం - వంటి విదేహ
ముక్తి పర్యంత మి-మ్ముగ నుండు, విషయ
రక్తిలోఁ జొరదు; వా-రక రక్తి మరలఁ
బొరిఁ గాలవశమునఁ - బుట్టినఁగాని
సరసిజంబును ముంపఁ -జాలని జలము260
