పంచమప్రకరణము
297
పలుకు పుట్టునె? నాల్క - పలుక కుండినను,
కలిగిన నీవు లే-కయె నే నెవఁడను?
దెలుపు మనెడు వాఁడు - తేర కన్యుండు
గలుగఁడు, లోన ని-ష్కర్షగాఁ జూడఁ,
దెలుపు నా కిపు డన్న-దే నీవు సుమ్ము!
పొలుచు చైతన్య రూ-పుఁడ వైన నీవు
లేకయే నాల్క యే - లీల వచించు?
నో కుమారక! జడ - మూహింప జిహ్వ..
నీ వజడంబును - నిత్యంబు, నజము
పావనంబును, బరా-త్పరము, నద్వయము. 80
కావున ని న్నేఁచు - కాయాభిమాన
భావన నొందకన్ - బ్రహ్మమే నేను
అని నిగమాంత సి-ద్ధాంతసౌఖ్యంబు
ననుభవింపుచునుండు! - మదె చిత్సమాధి,
యేక, మాద్యంత ర-హిత, మవ్యయంబు,
నాకాశసదృశంబు, - నగుణ, మనంత
సచ్చిదానంద, మా-స్వానుభవంబు
నచ్చుగాఁ బొందు! నం-దడ్డమై నిన్నుఁ
బొదువు నహంకార - భూతంబు నణఁచి
కుదురుగా నిందుండు- కొడుక!' యటంచుఁ 90
జెప్పిన తండ్రి నీ-క్షించి కచుండు
'కప్పుచుండెడి నహం-కార మెచ్చోటఁ
బుట్టు? నెచ్చటఁ జెడి - పోవు? నా రీతి
దిట్టముగా నాకుఁ -దెలుపవే!' యనిన
