278
వాసిష్ఠరామాయణము
నా పరబ్రహ్మమే-హరిహర బ్రహ్మ
రూపాదులగును వే-ఱుగ వొండు లేదు;
బంగారుగాక యా-భరణముల్ గాని
భంగి బ్రహ్మము గాక-ప్రత్యేకముగను
గలదె విశ్వం, బనఁ-గా భూవిభుండు
పలికె నిట్లనుచు 'నో--పరమమునీంద్ర! 1790
అరయ నా బ్రహ్మమే-యై ప్రపంచంబు
మెఱయుచుండఁగ మీరు-మి థ్యను టేమి?'
యనీనఁ గుంభు డిట్టు-లనియె నో నృపతి !
వినుము చెప్పెద నట్టి- వృత్తాంత మమర,
భర్మమం దొనర నా-భరణముల్ చిత్ర
కర్మ కల్పితములై-గనిపించి యణఁగు
చందంబుగా, బ్రహ్మ-సత్తాస్వరూప
మందు మాయా కల్పి-తా జ్ఞానరూప
వామక్రియాదులు నశియించిపోవు,
నామహాబ్రహ్మమే-యంతట నిండి 1800
తెలివియై యస్తిభా-తి ప్రియంబు లన
నలువొప్పు సచ్చిదా-నందమై యుండు ;
నామరూపంబులు నశియించుఁ గనుక,
నే మిథ్య యంటిని-నిఖిలవిశ్వంబు ;
నీవు నా వాక్యంబు-నిజముగా నెంచి
భావనాతీత స-ద్బ్రహ్మమే ననుచుఁ
జెప్పి చూపఁగరాని-చిద్వస్తువందుఁ
చెప్పునఁ బొందు ! సం-దేహంబు విడువు !
