268
వాసిష్ఠరామాయణము
నున్న నేనుఁగు మ్రాను - నురవడిన్ విఱిచి
తన్నుఁ జంపు నటంచుఁ - దరువుపై నుఱికి 1550
పడిన, నేనుఁగు వాని - భావించి చూచి;
పుడమిపై వ్రాలె నీ-పురుషుని నేను
జంపు టింకే? లంచుఁ జనియె నాదంతి:
కంప మొందుచు వాఁడు - క్రమ్మఱ లేచి,
చెచ్చెర నలఁత దీ-ర్చికొని తా నపుడు
నచ్చోట నుండక - యరిగి, కుంజరము
చనిన జాడను బోయి - సామజమున్న
యునికి పట్టు నెఱింగి, - యుపమగా దాని
చుట్టు నోదంబు హెచ్చుగఁ ద్రవ్వి, పైనఁ
గట్టెలు తీఁగెలు: కసపు నాకులును 1560
పఱచియుండఁగ గజ-పతి దానిమీఁదఁ
బరువెత్తి డిగజాఱి-పడి హస్తిపునకుఁ
జిక్కె నాదిని వాఁడు - చిక్కిన యపుదె
త్రొక్కి చంపకయున్న - దోషంబు చేతఁ
గరివాని చేతికే - క్రమ్మఱఁ జిక్కి,
యిర వెందుఁ దోఁచక - యేడ్చుచునుండె:
ఈ కథార్థంబు నీ-వెఱుఁగవు, నేనె
వీఁకతోఁ జెప్పెద - విను! వింధ్య భూమి
యనఁగ నీ రాష్ట్ర, మీ-వా గజేంద్రంబు
మొనసిన వైరాగ్య-మును, వివేకమును 1570
ఆలఘుదంతయుగంబు, - హస్తిపుఁ డనఁగ
బలియు నజ్ఞానంబు, - ప్రబలమైనట్టి
