ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
చతుర్ధప్రకరణము
247
విని కన నేర్చు సం-విత్‌జ్ఞాన పటిమ
[1]ఘన కపటాజ్ఞేయ - కలనచే, జిక్కి, 1040
జడత నొందుచును ని-జస్వరూపంబు
నడరార మఱచి, మా-యలకు లోనగుచుఁ
బుట్టి గిట్టుచునుండు - పోల్కినిఁదోఁచు,
నిట్టి జగద్భ్రాంతి - యెఱుకయం దణఁగు;
నింతకాలంబున - కెఱిఁగితి, నాత్మ
చింతింప నంతయుఁ - జిద్విలాసంబు.
అని పెక్కుగతుల వేదాంతార్థములను
మననంబు చేసి స-మాధి నేమఱక
చిరనిష్ఠతో నభ్య-సింపుచుండఁగను
గురుకటాక్షంబునఁ - గుదురైన బుద్ధి 1050
చెదరకుండఁగ యోగ-సిద్ధి లభించె
ముదిమి దొలంగె, న మ్ముదిత దేహమున
నలువొప్ప నవయౌవ-నంబు ప్రాపించెఁ;
జలనరాహిత్యంబు, - సర్వశాంతంబు
మొదలైన సుగుణ స-మూహ మాయింతి
యెద నుదయింపఁగా - నింపు సొంపెనఁగ
సంతోషభరిత సు స్వాంతయై యుండి.
యంతలో నొక్క నాఁ-డాత్మేశుచెంతఁ
జేరి నిల్చినఁ, జూచి చిఱునవ్వు నవ్వి
యా రాజు పల్కె నెయ్యమున ని ట్లనుచు 1060
- ↑ ఘనతరాజ్ఞాన సం-కలనచేఁ జిక్కి -వా.
