చతుర్ధప్రకరణము
207
యీ కొటరమున న-న్నిరవుగా నుంచె;
నాకాలమున నుండి - యమర నిచ్చోట 120
నిలిచి యుండంగ న-నేక కల్పాంత
ములు, బహుమను కాల-ములు పోయె' ననిన
విని యిట్టు లంటి నే - వెఱఁగొంది యంత
'మునులు, యోగులువైన - మొనసి కల్పాంత
సమయంబులం దుండ - శక్తులుగారు,
విమలాత్మ! యెట్లు జీవించితి వీవు
అనిన భుశుంఠుఁ డిట్లనియె మునీంద్ర!
జననుతచరిత! యీశ్వరశాసనంబు
గడవ నెవ్వరికి శ-క్యముగాదు గనుకఁ
గడనుఁ గల్పాంతర -కాలంబులందుఁ 130
బొలుచు పృథివ్యాది - భూతజాలముల
నలఘురుద్రుండు ల-యముఁ జేసినపుడు
అతులిత తేజోమ-యంబైన భూత
వితతియం దేను ప్ర-వేశించి, యవల
మొనసి యాయారూప-ములను ధరించి,
యొనర నానందింపు - చుందు నెమ్మదిని'
ననిన నే నప్పు డి-ఒంటి భుశుండ!
వీను నీవు పరతత్త్వ • విదుఁడవు గాన
ఆ విలయంబులం-దణఁగి పోకుండి
యేవేవి చూచితి? - వెఱంగిపు' మనిన 140
సురుచిరాత్మకుఁ డా భు- శుండుఁ డిట్లనియె:
వరమునివర్య! త-ద్వార్తలు వినుము!
