200
వాసిష్ఠరామాయణము
అతిమూర్ఖులగు వారి - యందు దట్టముగ
సతతంబు మలినవా - సన నిల్చి, మరలఁ
బుట్టించి గిట్టించి - పొగిలింపుచుండు,
నట్టి వాసన నొంద - రాత్మార్ధ విదులు;
కా దని సుఖము దుః - ఖంబు గల్గినను
మోదఖేదాబ్ధుల - మునుఁగుచుండకను1730
పొలుచు నాశల వృద్ధిఁ - బొందనీయకను
పలుమఱు సంపదా - పదలు వచ్చినను
జగురొత్తు సమబుద్ధి - చే వానియందుఁ
దగులక తగిన ప్రా-ప్త పదార్థములను
ననుభవింపుచు నుంటి -వైనను నీవు
అనఘ!నిస్సంగుఁడ -వై సుఖించెదవు
*ఆకాశగత్యభావాఖ్యానము*
ఆశాశగత్యభావా - ఖ్యానసరణి
నీకుఁ జెప్పితి రామ! - నృపకులోత్తంస!
తెలివొందు, మీయుప - దేశంబున
నలఘుచిత్త మణంగు - నాత్మానుభవము1730
చక్కఁగా నగు, నుప - శమన ప్రకరణ
మెక్కువగాఁ జెప్పి - తిపుడు నీ' కనుచు
జననాయకున కుప - శమన ప్రకరణ
మనువాంద బోధించె - ననుచు వాల్మీకి
తప్పక యాభర - ద్వాజ సంయమికి
నప్పుడు బోధించె - నానందముగను.
