184
వాసిష్ట రామాయణము
హృదయగతంబున - నింపు సొంపెసఁగఁ
గదలక రజతన - గ ప్రాంతమందుఁ
బ్రకటితమగు కదం బక తరుచ్ఛాయ
నకలంకుఁడై నిల్చి - యచట నూఱేండ్లు
తప మాచరించి, యింద్రపదంబు నాత్మ
నపుడు కామించి. విద్యాధరుం డగుచు
శతవత్సరంబులు - చరియింపుచుండి,
హితమొప్ప నేనుమా-ర్లింపుసొంపెసఁగఁ
గాలుఁడై, యవల నా ఖండలపదముఁ
బాలింపుచును భోగ-భాగ్యసౌఖ్యముల
ననుభవింపుచు నుండి, - యావల నరిగి,
పనిఁబూని శివుచెంతఁ - బ్రమథుఁడై యుండె.
వారక ప్రతిబాస వలన నీరీతి
సారెసారెకు బహు - జన్మసౌఖ్యములఁ
బొరిఁబొరి ననుభవిం పుచు వేడ్క నుండి,
మరలఁ దత్పూర్వ జ - న్మమును దలంచి,
కలఁగాంచి మేల్కొన్న - కైవడి గాను
తెలివొంది యతడు మదిన్ వెఱఁగొంది,
యలరుచు వీతహ - వ్యాభిధానంబు
కలిగిన తను వింత - కాలంబునకును
సమయక యిచ్చోట - శాశ్వతం బగుచు
నమరి యున్నది గదా! యని సంతసించి,
పంకంబులోఁ బూడి - పడియున్న మేను
నింక నైనను మీఁది - కెత్తెద ననుచుఁ
