178
వాసిష్ఠరామాయణము
దెలియఁగాఁ బారమా-ర్థికసుఖం బెద్ది
యలరార నది బ్రహ్మ - మన నొప్పుఁగాని,
వేఱె బ్రహ్మం బెద్ది - వెదకి చూచుటకు?
నా రవిబింబంబు - నాక్రమించుకొని 1210
వనదంబు దట్టమై - వనజాప్తుకళను
గనఁబడనీయని - కరణిఁ జిత్తంబు
ఆ నిర్మల బ్రహ్మ - కడ్డమై నిలిచి
తా నుండుకొని పరా-త్మను గననియదు:
గానఁ దోఁచదు. సదా - ఖండాత్మవస్తు,
వా నీచచిత్తంబు - నదిమి పట్టుకొని,
యా యఖండ బ్రహ్మ - మందు లయంబు
జేయుటే మోక్షంబుఁ - జెందుటగాని.
మోక్షంబు పాతాళ - మున, మింట. దిశల,
నీ క్షోణిమీఁద లే-దిది. నిశ్చయంబు. 1220
అస లన్నియు లయ - మైనదే ముక్తి :
యీ సత్తఁ గనిన యో-గీశ్వరుం డిలను
జారపురుషునిపై - స్వాంత ముంచుకొని,
భూరియాశను నిజ-పురుషుని మైత్రి
వదలక హావభా-వవిలాసములను
బదపడి తాఁ జూపు - పగిది వాఘనుఁడు
అనలు గల వాని - యటువలెఁ బనులు
చేసి, వాటిని నిర - సింపుచు, నంత
రంగంబునందుఁ బ-రాత్మ సౌఖ్యమును
పొంగుచు ననుభవిం-పుచు నుండు నెపుడు;
