తృతీయప్రకరణము
173
పట్టెన నిర్విక-ల్ప సమాధి యగును.
నెట్టన నటుచేయ నేరనివాఁడు
క్రమముగా సకల యో-గములు చేసియును
శమ మొందకున్న మో-క్షసుఖంబు లేదు.' 1090
అనుచు 'జీవన్ముక్తి - యను శబ్దమునకుఁ,
దనివిఁ బుట్టించు 'సం-తశ్శీతలత'కుఁ
గలిగిన యర్థముల్ - క్రమముగా నపుడు
విలసితసూక్తుల - వినిపింపఁగాను,
విని పరిఘుఁడు చిత్త వి-శ్రాంతి నొంది,
గొనకొని యతని వీ-డ్కొని చనె; నంత
సురఘుండు తనుఁ దాను - చూచుచు, రాజ్య
మిరవుగా బహుకాల - మేలుచునుండి,
కొనకు విదేహము - క్తుం డయ్యె; నిట్లు
ఘనుఁడైన సురఘుని - కథ విన్నవారు 1100
పరమవిజ్ఞాన సం-పన్నులై, ముక్తి
నఱలేక పొందుదు' - రని వసిష్ఠుండు
ఘనముగా విజయరా - ఘవునకుఁ జెప్పి.
మనము రంజిల్లఁగా - మఱల ని ట్లనియె:
'రక్తిచే జిత్తవి - శ్రాంతి లేకున్న
ముక్తిఁ బొందుట కష్ట-ము తలంచి చూడ'
హింసాస్పదంబును - హేయమౌ దేహ
సంసారమును వీడ - శక్యంబు గాదు:
ఇనకులోత్తమ! రామ! - యీ యర్థమందు
వినిపింతు నొక కథ - విను మ దెట్లనిన 1110
