తృతీయప్రకరణము
155
జిరతర భావనా - సిద్ధి నీ యాత్మ
నెఱుకకు నెఱుకయై - యింపొందుచుండు;
తొడరెడి చిత్తవృ-త్తులు నశింపకయ
విడువదు సంసార - విభ్రమం బెపుడు.
ఉద్దాలకోపాఖ్యానము
తన రారఁ బూర్వ ము-ద్దాలకుం డనెడు
మునిపుంగవుఁడు చిత్త-మును గనిపట్టి, 670
పనిఁ బూని శిక్షించి - పరమందు జెందె;
ననిన శ్రీరాముఁ డి ట్లనె మునినాథ!
గొనకొని యుద్ధాల-కుఁడు నిజచిత్త
మును గెల్చి సంతోష-మున ముక్తుఁడైన
తెఱఁగు నా కతికృపఁ - దెలుపవే! యనినఁ
జిఱునవ్వు నవ్వి వ-సిష్ఠుఁ డిట్లనియె:
'అనఘాత్మ! యుద్దాల - కాఖ్యచే నొప్పు
ముని గంధమాధన-మున కేఁగి, యచట
ఘనతరంబుగ వివే-క స్వాంతుఁ డగుచుఁ
దనలోనఁ దా నిట్లు - దలఁచె నంతటికిఁ 680
బరమ ప్రధానమై - ప్రాప్తమైనట్టి
సరసప్రకాశ మె-చ్చట నుండి చూతు?
నే నెన్నటి కి దుఃఖ నీరధిఁ గడచి.
యానంద మొందుదు? ననుచుఁ జింతించి,
గ్రక్కున సకల సం కల్పముల్ విడిచి,
యక్కడఁ బద్మాస - నాసీనుఁ డగుచు
