106
వాసిష్ఠరామాయణము
పదమందుఁ జెందుఁ, ద - ప్పదు నిశ్చయంబు.
కదిసియుండెడి యహం - కారంబు నణఁచి
ముందు భీమాదులు - ముక్తులైనట్టి
చందంబుఁ జెప్పెదఁ - జక్కఁగా వినుము!
*భీమాద్యుపాఖ్యానము*
మనుజేంద్ర! నాడు దా - మ,వ్యాళ,కటులు
మొనయు నహంకార - మున బలాయువులఁ
దాము గోల్పడి దేవ - తల కోడోరనుచు.
సామంబుతో మళ్ళీ - శంబరాసురుఁడు 320
అమలాత్ములను, నిర - హంకారమతుల
నమితసుశాంతుల - నధ్యాత్మ విదులఁ
బుట్టింస, జలధి బు - ద్బుదముల మాడ్కిఁ
బుట్టి యద్భుతముగాఁ - బురుహూతముఖులఁ
దఱమి జయించి సం - తసము దీపింపఁ
బరమపదంబునఁ - బ్రాపించి రపుడె.
పరఁగ దుర్వాసనా - బద్ధ మానవము
సరస సుజ్ఞాన వా - సనచేతఁ గ్రాఁగి,
సతతంబు విమలమై - శాంతినిఁ బొందు,
నతిశయంబగు సమ్య - గోలోకనంబు 330
చే చిత్త మణఁగు నా - ర్చిన దీపమట్ల,
నీ చంద మిపుడు నీ - కేను చెప్పినది
యేలన్న నీ విశ్వ - మెల్ల మాయికము
గా లక్ష్యమునఁ జూతుగా - కంచుఁ దాఘ,
