పుట:Vasistha Ramayanamu dvipada kavyamu.pdf/115

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

80

వాసిష్ట రామాయణము

తనమంత్రివరులతోఁ - దగ నిట్టు లనియె:
'ఘనులార! నే నొక్క కలఁ - గంటి నిపుడు 1720

అది యెట్టు లన్న ఘో-రారణ్యమునకుఁ
బదపడి తురగంబు-పై నెక్కి చనఁగ,

నప్పు డాఘోటక - మడవిలో నన్ను
దెప్పునఁ బడవైచు - తెఱఁగున మించి

పరుగెత్తఁగా, నేను - ప్రాణభీతినను
తరుశాఖ వేగ హ -స్తంబుతోఁ బట్టి

వ్రేలియాడఁగ వాజి - విడఁబడి యుఱికె,
నాలోన సూర్యోద-యం బయ్యె; నంతఁ

వనచేని కాఁపున్న - తండ్రి కన్నంబుఁ
గొని యా వనము దారి - గులుకు మిటారి 1730

యగు నొక్క చండాలి - యరుదేరఁ జూచి
'దిగువకు మెల్లగా - దించవే! నన్ను

నీ'వనగాఁనది - నేర్పుగా ఱాళ్లు
వేవేగఁ దెచ్చి యా - వృక్షంబు క్రింద

నెత్తుగాఁ బేర్చి, పై - కెక్కి నన్నట్టి
మెత్తగా దించిన, - మెచ్చి నేదానిఁ

గామించి, వరియించి, - కలిసి, యచ్చోట
నా మాలదానియం - దమరఁగా సుతుల

నలుగురిఁగని, కొన్ని - నాళ్లు పోషింప,
నలజడి పొడమఁగా - నాలుబిడ్డలను 1740

దోడ్కొని వలసతో దూరాటవులకుఁ
గడు వేగఁ జని, కొంత - కాల మందుండఁ