ద్వితీయాశ్వాసము
31
తే. దాత తాపసజనకామిత ప్రదాత.
పెద్ద వేల్పు ముని శ్రేణిఁ బ్రీతి నిల్పు
నలువ యతివీక్షణాళులు నిలుచుకలువ
యతని భజియింప మనకోర్కు లబ్బు టరుదె. 159
మ. అని వాణీరమణీమనోహరునిమాహాత్యంబు వర్ణించి, య
య్యనుఁగుందముల నిర్వురన్ ఘనతపన్యాసక్తచేతః ప్రవ
ర్తనధౌరేయులఁ జేసి వారి సవిధారణ్యంబుల౯ నిల్పి తా
నును బ్రత్యేకవనాంతరంబునఁ బ్రశాంతుం డై తపం బున్నెడన్, 160
సీ. వనజకాననశోషకున కెంత కువలయ పరితాపకృతి నాఁగఁ బ్రబలుతపను
కరములు సోఁక భగ్గన మండురవిరత్నములతనుజ్వాలిక లొలసినపుడె
చురచురఁ గాలెడిశుష్కతృణశ్రేణిసరణిఁ గన్పడునికుంజములఁ దగులు
మంటలు వెదురుజొంపములఁ బ్రాఁకి మహోగ్రమైతదంతికభూరుహములనెగసి
తే. దరికొని వహించునక్కాఁకఁ దాళలేక
తెరలిమృగములు మృగతృష్ణ కరిగి సొరుగు
మండు వేసవిఁ బంచాగ్నిమధ్యమునను
గుంభకర్ణుండు గావించె ఘోరతపము. 161
క. ఇటు లెండకు వానకు ను,త్కటతర మగుచలికి వెఱక కంపింపక వే
సటఁ బడ కుంభకర్లుఁడు, పటునిష్ఠ ఘటించెఁ దపము పదివే లేఁడుల్. 162
సీ. కంటిచూపు జగంబుకంటిరూపు సజాతికద్యుతికతన నైక్యంబు సేసి
సర్వభూతదయాప్రసన్న భావంబుతోఁ దరలనినియమంబుఁదగులుపఱిచి
యించుకించుక సందడించుకోరికలతో వివిధేంద్రియవికారవితతు లడఁచి
ద్వంద్వముల్ సహియించు తాల్మికంబంబుతోఁ గడిఁదిచిత్తేభంబుఁ గట్టివైచి
తే. కమలషట్కంబు శోధించి కమలభవుని, కమలపదములు దలఁచుచు గాఢశక్తిఁ
దగ విభీషణుఁ డేక పాదమున నిలిచి, యైదు వేలేండ్లు కావించె నతులతపము.
క. మఱి యైదు వేలయేఁడులు, దెఱచిన కనుమాయ కినునిదెసఁ జూచుచు నే
డ్తెఱనూర్ధ్వబాహుఁడైమతి, దఱుమక శ్రుతినొడివికొనుచుఁ దపమొనరించెన్.
మ. ఎలుకల్ పిల్లులు నీలకంఠములు భోగీంద్రంబు లేణచ్ఛటల్
పులులున్ సింహము లేనుఁగుల్ శరభపాళుల్ గండభేరుండముల్
చెలిమిం జెంది విభీషణాశ్రమమునం జెల్వొందు భూనాథ యం
దుల కుప్పొంగి నటింతు రచ్చర లమర్త్యుల్ పూలు వర్షింపఁగన్ . 165
వ. అని పలికి లోపాముద్రాధిపతి వెండియు రామభద్రున కిట్లనియె.. 166
§§§ దశముఖుఁడు వీరహోమంబు సల్పుట §§§
సీ. అఖిలలోకాతీత మగుమహామహిమంబుఁ బడయంగ నూహించి పంక్తిముఖుఁడు
విధిదేవతాక మై విలసిల్లు మంత్రంబు జపియించుచును నిరశనతఁ దాల్చి
