తృతీయాశ్వాసము
93
నెలవున దేవితో హరుఁడు నేఁడు విహారము సేయుచున్న వాఁ
డలగరుడోరగామరవియచ్చరు లోడుదు రీడఁ జూడ నిం
దుల కరుదెంచి నీ బలముతోఁ జెడి పోక తొలంగు నావుడున్ 69
చ. పటపట పండ్లు గీటుకొని పంక్తిముఖాసురభర్త పుష్పకం
బటు డిగి శంభుఁ డెవ్వఁ డహహా నను నిల్పెడునంత వచ్చెనే
యిట నిను నీశివున్ నిలువనిచ్చిన నట్టుల కాదె యంచుఁ ద
త్తటముననుండి యగ్గిరివతంసముక్రిందికి వచ్చి చెచ్చెరన్.
క. ఉరుశూలముఁ గొని రెండవ, హరునివలెను దీప్తవిగ్రహము మీఱఁగ వా
నరముఖ మొందిన నందిని, బరికించి దశాననుండు పకపక నగియెన్. 71
తే. ఇవ్విధంబునఁ దనుఁ జూచి నవ్వుచున్న, యతివిమూఢుని దశకంఠు నట్టె చూచి
యపరశివుఁ డైననందీశుఁ డాగ్రహము వ, హించి కటతట మదరఁగా నిట్టులనియె.
§§§ నందికేశ్వరుఁడు దశగ్రీవుని శపించుట §§§
చ. కపివదనుండ నైనననుఁ గన్గొని నీవవమానదృష్టితో
నిపుడు హసించినాఁడ విట నీదృశవక్త్రముఖుల్ నఖాయుధుల్
కపు లిఁక నీకులం బడపఁ గల్గెద రంతటఁ గండగర్వమున్
దపమునఁ బుట్టుబెట్టిదముఁ దామె యడంగెడు రాక్షసాధమా. 73
శా. శాపోక్తుల్ పచరింప కున్న నెదిరించన్ రాదె యంటేని నిం
దాపారంపరి మున్నుగా మృతుఁడవే నా కిట్టిపీనుంగుపై
నేపున్ జూపఁగ నర్హ మౌనె యిదిగా కీచేయుపాపంబుచే
నాపద్వార్థి మునింగిపోవఁ గల వేలా యింక నిన్ నొంచఁగన్. 74
క. అని యానంది శపించిన, విని యానందించి సురలు విరులు గురిసి ర
వ్వినువీథి దేవదుందుభు, లును మొరసెన్ బెరసె సుఖము లోకము లెల్లన్. 75
ఉ. అంత దశాననుండును మదాంధుఁడు గావున శప్తుఁ డయ్యు నొ
క్కింతయుఁ జింత లేక మఱి హెచ్చినభీషణరోషవహ్ని నే
త్రాంతరశోణకాంతులు బయల్పఱుపన్ గలధౌతశైలరా
డంతికవర్తి యై పలికె నగ్రమునన్ నిలుచున్న నందితోన్. 76
ఉ. పెక్కులు ప్రేల నిచ్చినను బ్రేలవె నీపశుబుద్ధి మాటలన్
దక్కునె చక్కఁగా నెదిరిఁ దన్ను నెఱుంగ వటుండు పుష్పకం
బిక్కడ నాఁగి మీయధిపుఁ డింక సుఖంబున నుండుఁ గాని లే
యెక్కిన వెండికొండ నిదె యేఁ బెకలించి రజంబు సేసెదన్. 77
§§§ దశగ్రీవుఁడు కైలాసము నెత్తఁగా శివుఁడు పాదాంగుష్ఠముచే నదుముట §§§
వ. అని దురాగ్రహంబునన్ బలికి యద్దశగ్రీవుండు రవిగ్రహంబు నొరయునుదగ్రవిగ్రహంబుతో నమ్మహాగ్రావంబు శిఖరాగ్రం బనర్గళలీలన్ బట్టి యిట్టట్టుఁ గద
